Goedemorgen, 早上好!
Ik ga naar Japan! Vanuit het vliegtuig richting Taipei AirPort typ ik dit berichtje. Ik heb nu 3 korte keren kunnen slapen, ik denk iedere keer een uurtje of 2. De vliegreis naar Taipei duurt 12 uur, dus ik heb genoeg tijd voor andere dingen nu er nog 4 uurtjes te gaan voordat we landen. Daarna moet ik overstappen op het vliegtuig naar Japan om Narinder en de Kotatsu studenten te zien. Voordat ik vertrok maakte ik een ambitieus lijstje van alles wat ik af wilde hebben voor vertrek en dat is aardig gelukt. Ik heb nu ook de drie illustraties gemaakt tijdens de vlucht dus dan is nu echt alles afgestreept. Deze maand stond ik natuurlijk voor de klas, maar was het ook mei vakantie en had ik tijd om rustig tot mezelf te komen. De afgelopen maanden waren enerverend, maar alles lijkt nu even achter me. De rust heeft ervoor gezorgd dat ik nu vol enthousiasme ein-de-lijk weer (even) terug ga naar Azië! #soexciting Het was een goede vakantie: Papa was jarig (en ik voor de helft, lees: 25,5) dus ik haalde taart en we aten het bij zijn loods. Ik maakte de prijslijsten en nieuwe menu’s voor Koningsdag, we aten bij World of Food en ons favo Indonesische restaurant, hadden eindelijk tijd voor het bewerken van de foto’s uit de camera van vorig jaar mei , bezochten de Bazaar in Beverwijk, ik hing de gordijnen op op het Kotatsu kantoor, we hielden thuis een etentje, ik pakte eindelijk Just Dance weer op om in vorm te komen voor de bruiloft, Yarosa bleef logeren en we startten eindelijk aan het tweede en derde kinderboek. We bezochten een voorstelling in het theater op het Leidseplein en verder nam ik elke dag de volgende afslag om weer een nieuwe plek te ontdekken. Toen was het Koningsdag en wat een geluk! Het weer was fantastisch en de mensen blij. Geen woorden maar alleen maar goeie oude tijden herleven. Precies zoals dat voor Corona ook kon. Ik kreeg even de schrik van m’n leven toen de LOI een mail stuurde dat mijn opleiding zou sluiten, maar gelukkig was het een verkeerde verwoording van updaten. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik opeens dagen lang hard heb zitten leren en meten, tekenen en stressen. M’n hoofd liep er nog net niet van over. Dat kon ook niet want ik moest natuurlijk ook plaats hebben voor het leren en voorbereiden voor de Chinese les 2 keer per week. #teveelhooi? #welheelleuk Woensdag bracht ik Narin naar Schiphol en was ik alleen thuis, maar gelukkig was het fantastisch zonnig en heb ik het met familie leuk kunnen maken in het Amstelpark, bij opa thuis, op het water en gewoon gezellig op de bank. Van het volgende berichtje kan je een oude vertrouwde Azië post verwachten. Ik word hier zo gelukkig van! edit: ik stapte uit het vliegtuig en moest huilen. Ik ben zo blij om hier te zijn! Goedenavond, 晚上好!
Op de grond naast m’n bed, zodat de korte oplader zijn werk kan doen, schrijf ik dit berichtje. Een maand waarin ik voel dat de bloei gaat komen. De zon schijnt weer vaker, de bloesembomen namen het letterlijk en mijn creativiteit laat weer steeds vaker van zich zien. Dat is precies wat ik miste, lange winters zijn niets voor mij omdat ik er zelf soms eentje lijk te worden en dat is wel het laatste wat ik wil. Natuurlijk doet de kerstboom goed, maar ik kan je vertellen: al houd je de kerstboom tot de krokusvakantie (door tijdsnood om hem op te ruimen in de kleine berging) het weer en het donker lijkt het op momenten toch een beetje te winnen. Ondanks dat het een spannende wedstrijd blijft. Nu dat ik weer wakker wordt van fluitende vogels en het licht is wanneer ik naar m’n werk ga, merk ik dat mijn ‘fit for wedding’ ook weer op een laag vuurtje komt te staan. - Dat vuurtje was namelijk gedoofd… en ik hoop dat dat vuurtje op die manier weer groeit en ik het plezier er zó in terug vind, dat ik helemaal happy in m’n jurk sta in oktober. Het vorige verhaal stopte net voordat we aanschoven bij Salon V, de experience die Anna-Maria Giannattasio opzette met een vegan chef en het Flower Art Museum. Een feestje om mensen te ontmoeten, kunstzinnig bezig te zijn en lekker natuurlijk te eten. In de klas was het tijd om het thema ‘oorlog’ (in ieder geval voor het creatieve gedeelte) achter ons te laten en daarom besloot ik met de kinderen velden vol tulpen te schilderen. Wel hadden we een hele toffe verhalenverteller op bezoek en brachten we een bezoekje aan Discussiëren Kun Je Leren. Ook nam ik een aantal aanvragen voor LarissaTekent aan. Al merk ik dat het me meer tijd kost om iets te maken, omdat de dagelijkse flow er niet is, ben ik na het afmaken van een illustratie wel helemaal opgeladen - net als m’n mobiel zo - en dan is het drukwerk wat ermee gemaakt wordt echt een kers op de taart en #megaexciting. Voor Puur* Events gaf ik eindelijk weer een creatieve workshop ‘Dikke dames schilderen’ en het schilderij van Onze Stamboom - versie Narinder werd ingelijst en opgehangen. De menukaart van Cafe Blauwe Pan gaf ik een update en ik maakte een start aan een logo voor het 20 (!) jarig bestaan. Hier loop ik alleen een beetje op vast nog, maar wellicht dat het opeens in me op plopt. *plop* Naast dit alles 5 dagen voor de klas en 2 dagen Chinese les volgen, viel me een tijdje zwaarder, maar ik merk dat ik me beter begin te voelen. Ook de LOI contactdag voor mijn opleiding Binnenhuisarchitectuur was heel inspirerend. Nieuwe mensen en spannende stappen zetten, helpen mij echt om motivatie te blijven hebben. Zoals ik al aangaf ben ik heel beïnvloedbaar door het seizoen, maar hoe kan je ook anders. Al die roze sakura bloemen maken je toch ook blij? We beleefden en in ieder geval een hele leuke dag mee tijdens het Kersenbloesemfeest, hier in Almere. Ook hadden we een heerlijke familiedag en een paasweekend in de tuin, onder de zon. Natuurlijk bleef ook Yarosa logeren en hadden we meerdere etentjes, zoals gisteren een heerlijk diner bij Marije en Franck en een bruiloft. #nomnom en gezelligheid. Als ik het volgende verhaaltje schrijf ben ik waarschijnlijk onderweg naar Osaka, Japan. Samen met studenten van Kotatsu TV en een hele toffe planning. De laatste Azië reis was 4 jaar geleden en Ik. Kan. Niet. Wachten! Maar tot die tijd wil ik nog 8 Chinees lessen volgen, 2 Chinees presentaties geven, minimaal 2 van de nog 6 opdrachten voor mijn LOI studie inleveren en 9 dagen voor de klas staan. Er staan tot nu toe nog 3 grote illustraties, 1 creatieve workshop, Koningsdag en wat projectjes in huis (zodat we eens ECHT klaar zijn) te wachten en dan is het zover. Geniet (ondanks de regen) van de zon! Goedemorgen! 早上好!
Vanuit bed een verlaat bericht. Er stond er eentje klaar, maar helaas is die verloren gegaan, geen idee hoe. Hierbij dus een nieuwe. Deze maand stond in het teken van vernieuwing, afsluiting en nieuwe start. Althans zo voelde het soms. Niet iedere dag en ieder gesprek was even leuk. Niet altijd werd er goed geluisterd en niet altijd was de uitkomst eerlijk, maar het is zoals het is. Soms zijn moeilijke momenten nodig om er beter uit te komen. M’n huid liet het ook merken, maar inmiddels gaat het goed en is m’n huid dus ook weer rustig. Er zijn wel een hele hoop goede stappen gezet deze maand. Zo maakte ik eindelijk de keuze over de bruidskinder-outfits, de bloemen en bruidsschoenen. Ook maakte Narinder de keuze voor zijn pak. De look staat vast, dus nu kan de maak binnenkort beginnen. De bruidskinderen ontvingen hun brieven met ‘de vraag’, de huwelijks uitnodigingen gingen de deur uit, de Stamboom van Narin werd professioneel ingelijst en eindelijk maakte ik tijd voor het illustreren van een nieuw Koreaans lesboek en het shirt voor de Japan reis die eraan komt in mei. Ook vonden we een locatie voor een tof project dat in de zomer gaat plaatsvinden en boekten we alle tickets en de meeste hotels voor Italië in de zomervakantie en oktober voor de bruiloft. Narinder ging op boystrip met m’n vader en vrienden om te skiën en dus bleef Yarosa logeren. Op onze beurt maakten we er een meidenweekend van. We schilderden in het Cobra museum en keken een fantastische film op Netflix (megatip!): ‘Over The Moon’. Een andere hele mooie stap is dat ik weer ben begonnen met Chinese les krijgen via het Confusius institute. Zo heb ik 2 dagen in de week les: conversatie en vocabulaire/ lezen en schrijven. Mijn HSK 5 deed ik al in 2017, maar dat is verbazingwekkend genoeg al 6 jaar geleden. Wow! Doordat ik alleen maar de basis overdraag in mn lesjes en geen mensen heb om te taal mee te spreken of kans om naar China te reizen momenteel, merk ik dat er superveel verloren is gegaan. Vooral de laatst aangeleerde ‘minder bruikbare’ werkwoorden en grammatica lijken weg. De lessen en de 老师们 (leerkrachten) helpen ontzettend. Grote plus is dat ik in een internationale klas zit en het lijkt een beetje op een EF-experience in Amsterdam. Super blij dat ik hieraan ben begonnen! Ook is binnenkort eindelijk de lesdag voor m’n LOI opleiding tot interieurarchitect, dus dan kan ik die binnenkort ook afronden. Exciting! Daarnaast best wel wat etentjes en heel veel bijkomen en opladen, vooral in de vakantie ben ik bewust aan het luisteren geweest naar m’n lichaam. Aanbod naar de Efteling afgeslagen en gekozen voor thuis. Daardoor veel taakjes kunnen afronden en het overdenken op een laag vuurtje kunnen zetten. Ik zeg al met al een maand die uiteindelijk goed is geweest. Goedemorgen! 早上好
Soms moet je even doorbijten om er sterker uit te komen. De afgelopen weken lieten dit duidelijk zien. Als ik een lijstje zou maken van negatieve en positieve dingen dan zou het positieve lijstje aanzienlijk langer zijn. Alleen soms is het gewoon lastig om dat even in te zien. Toch wil ik de positieve dingen graag bekijken en daaruit de energie halen die ik nodig heb om nog meer leuke dingen te doen. Te houden van het leven en de mensen die erin zitten. Natuurlijk heb ik dan ook Narinder om bij in slaap te vallen en mijn verhaal kwijt te kunnen als dat eens nodig is. En andersom. Afgelopen weekend bleef Yarosa slapen, nou dat is altijd Good Vibes. Een slaapfeestje met Disney film, Indiaas eten bij oma Joke en opa Floris, ontbijten met ei en zelf de champignon snijden, canta tour, wraps en natuurlijk bubble tea. Ook was het de maand waarin de huwelijksuitnodigingen binnenkwamen. Alle adressen schreef ik al en de enveloppen werden gesloten met een prachtige sluitzegel. Ergens deze week gaan ze op de post en dan is er geen weg meer terug. Ook kwamen er al andere gave dingen binnen voor bij het feest en ontwierp ik al verschillende borden etc. Nu nog even kijken wat het handigst is qua vervoer en aankleding naar en op de locatie, want dat is iets wat een uitdaging is als je trouwt in het buitenland natuurlijk. Wat wel al rond is is de muziek en ook foto- en videografen hebben we vandaag al gecontacteerd. Dit zal dus ook deze maand afgerond kunnen worden. Dan zitten de ‘grote zaken’ er bijna op. We gaan pakken passen ergens volgende week en mogen 20 februari in ondertrouw gaan in Amsterdam. (Want dat wil ik erg graag, in plaats van Almere) Ook was er deze maand genoeg om te vieren. Met Jantien De Graaf Bierbrauwer ging ik lunchen in Zuid-Oost. Het etentje dat we beloofden te geven van ons prijzengeld voor beste Halloween-outfit (voor de oplettende en vaste lezers) in 2021 werd eindelijk verzilverd aan een heerlijk Indisch diner. Met Cindy gingen we op instrammable uitje naar een heerlijk Korea-inspired broodje, waarvoor we best lang in de rij moesten staan. Haha! Maar natuurlijk was het hoogtepunt de Chinees Nieuwjaar viering thuis met vrienden. Inclusief alle typerende gerechten voor het feest: een hele vis, van kop tot staart, rijst, groenten, loempia’s en natuurlijk 100 verse dumplings Daarnaast stond ik elke dag voor de klas en kreeg ik een mailtje van Eline om elkaar te ontmoeten en China-verhalen uit te wisselen. Nu heeft zij mij kunnen connected met 2 van haar Chinese docenten en ga ik meer aandacht stoppen in de Chinese taal. Ik merk namelijk dat door het weinige gebruik (vooral veel basis aanleren en spreken) hier in Nederland heel veel uit m’n hoofd lijkt te zijn. Dus dit lijkt me een hele fijne, maar ook goede stap die precies op tijd op m’n pad lijkt te zijn gekomen. Hier ga ik dus nog even op voortborduren, maar in ieder geval startend met het afnemen van een lessenpakket en dus veel conversatie! Prioriteiten zetten en ja, de kerstboom staat nog. Het zorgt voor licht in de dagen en ik zal hem in de krokusvakantie voor iets lente-achtigs inruilen. Beloofd! Happy new year!
Vandaag 7 jaar geleden kwam ik voor de eerste keer in Beijing aan om er te wonen en vandaag, 7 jaar later, sturen we de bevestigingsmail naar de trouwlocatie in Zuid-Italië. Want: missie geslaagd! Zodra de aanbetaling voldaan is gaan we de site eruit sturen en als we van alle gasten hebben gehoord of ze aanwezig kunnen zijn gaan de daadwerkelijke trouwkaarten de deur uit. Ook wordt deze week de laatste hand gelegd aan de stamboom van Narinder Doerga, omdat we toch nog een oude foto vonden van zijn overgrootvader. Dit betekent dat we een ‘fictieve’ voorouder (adhv familie en kleding uit streek en tijd) kunnen vervangen voor de daadwerkelijke persoon. Ook voegt Questione DiSegno - Alberto Buscicchio deze week dan mijn zusjes en broertje toe aan een versie van Onze Stamboom, omdat dit most requested is. Dus een verlaat kerstcadeau, (gelukkig zit Siroy niet veel op Facebook) met extra grote waarde. Over kerstmis gesproken: nèt voor de kerst schreef ik mijn laatste berichtje en daarna gebeurde er heel veel, in korte tijd. #Exciting Over de trouwjurk: zoals ik in m’n vorige post vertelde was ik verliefd op de eerste jurk die ik aantrok. Alles kwam overeen met wat ik in grote lijnen in mijn hoofd had, maar toch was het het niet helemaal. Ik besloot een hoop jurken te passen die dezelfde vinkjes groen kleurden: Allemaal even mooi, maar niet de wauw zoals je in video’s ziet? Hoe kan dat? Ik besloot die eerste jurk ook te passen in een andere winkel, misschien was het de pasmaat die hem niet mooi liet zitten? Het licht in de winkel? Geen idee. Hij hoorde toch niet bij mij, dus paste ik nog wat andere jurken, maar keer op keer nee. Teruglopend naar mijn auto liep ik langs nog een trouwwinkel. De etalage zag er fantastisch uit en de naam kende ik van een reclame hier op Facebook. De deur was open dus ik liep naar binnen. De woensdag erop kon ik passen, maar woensdag is een onhandige dag voor anderen en dus ging ik alleen. Maar ik voelde dat dit het zou worden, hier zou ik hem vinden: mijn jurk! Sorella kon toch nog aanschuiven en bij het passen van de laatste 2 jurken was ze erbij. Omdat de winkel leeg was kon ik mezelf in ieder licht bekijken en toen wist ik het. Deze wil ik proberen met een sluier en sieraden. BAM! Wat denk je? De radio begint te spelen: ‘hallelujaaah, halleluja-ah-ah-ah-jaaaa’. Dit is het. Mijn jurk, met tranen in m’n ogen zei ik ‘Yes!’, to the dress. Sorella was het eens. Dus afgevinkt: verloving en ring check, bruidsjurk check en nu dus ook locatie check. #goedopweg! Met kerstmis waren we zoals altijd op de verjaardag van Alexander, bij Anna-Maria thuis. Thema was middeleeuwen en dus was iedereen in z’n beste outfit op komen dagen voor stoelendans en Chinees eten. Eerste kerstdag aten we ‘s middags bij Narinder z’n ouders en sloten we ‘s avonds bij familie aan om tot in de vroege uurtjes te kletsen over de liefde en familie. Maar natuurlijk ook over hoe alles vroeger ging en wat er nu dan allemaal zo anders is. Tweede kerstdag was het tijd voor de gourmet bij oma Joke thuis, waar weer iedereen van de partij was. Groot en klein. Proppen in de woonkamer en in je buik, precies zoals je je kerst voorstelt, toch? #maarzogezellig Hierna werkten we aan de Chinees cursus van Baozi TV en aan het secret project voor Kotatsu TV. Wat echt nog geweldiger is dan je denkt. Ook aten we bij vrienden in Wageningen en bleven (en blijven we nog even) genieten van de kerstboom thuis. Twee weken nog, toe? Toen was het tijd voor vuurwerk en een proost! Happy new year! 2023 is begonnen, ons huwelijksjaar. Om direct goed van start te gaan zijn we na die ‘proost’ direct vertrokken naar Schiphol om diezelfde nacht nog naar Italië te vliegen. Na het bezoeken van een heel aantal locaties en het eten van een hoop pizza’s en pasta, maar ook vis en vlees, hebben we het gevonden. Onze droomplek... en zo ben ik weer terug waar ik dit verhaal mee begon. Nog even de laatste hand aan de site en het regelen kan beginnen! Goedenavond!
Nog net op de valreep van 2022 schrijf ik dit berichtje. Het jaar waarin we een huis kochten en ik ten huwelijk werd gevraagd. Volwassen worden gaat echt sneller dan je denkt. Maar hoe natuurlijk het gaat blijft me verbazen. Deze week is de laatste schoolweek van het jaar. Waar we afgelopen vrijdag al in kersttruien voor de klas stonden is het deze week nog tijd voor het kerstdiner en een pyjamadag. (Ja echt. In pyjama voor de klas) Mijn eigen kerstboom thuis staat al sinds november, maar ik kan er geen genoeg van krijgen. Denkend aan dat hij volgende maand afgetuigd moet worden, wordt ik al zenuwachtig. Het maakt zo warm en cozy. Ook hangt hij vol met dingen die belangrijk zijn of bij ons horen: Espresso machine, koffer, pandabeer, hello kitty, smoothiebowls en ramen noodles, een fotocamera, een Pina colada, een Chinese draak, sushi, een wereldbol en een flesje Yakult. Alleen de verlovingsring-kerstbal mis ik nog. Dus die vraag ik dan maar voor de kerst (Narinder lees je mee?) Over die camera gesproken: Narin is opnieuw druk gestart aan zijn project. Aankomend jaar is het 150 jaar geleden dat de eerste boot met Indiase contractarbeiders naar Suriname vertrok. Met dat idee in het achterhoofd, maar vooral om het familieverhaal dat nu nog vastgelegd kan worden - ook daadwerkelijk vast te leggen, maakt hij een documentaire. Eerder al filmden we bij zijn nani (oma van moeder’s zijde) haar levensverhaal en afgelopen weekend was de aftrap van de verhalen van haar kinderen. De aankomende maanden zijn we nog wel een aantal weekenden zoet hiermee. Op pad met alle apparatuur en op zoek naar de beste lichtinval. Alles voor het nageslacht. Met die gedachte is ook Questione DiSegno - Alberto Buscicchio druk bezig. De hele achtergrond van de stamboom (Onze Stamboom) van Narinder is nu geschilderd en 10 van de 31 portretten zijn al af (besef!!!). Hij overtreft zichzelf iedere keer weer. Oude zwart wit portretten komen tot leven, maar ook foto’s die samengevoegd moeten worden vanwege kleding of zelfs het samenstellen van een persoon aan de hand van herkomst, plek, tijd, familietrekken of zelfs aanwijzingen uit de bootpapieren van het Surinaams archief. Alberto kan het allemaal. Deze maand stond ook in het teken van bruidsjurken passen. De winkels geven namelijk aan dat de levertijd ivm corona nog steeds heel lang kan zijn. M’n doel is dan dus uiterlijk in januari m’n keuze te maken. Al ben ik nog steeds verliefd op de eerste jurk die ik aan heb getrokken, we gaan zien wat het wordt. Er staan momenteel nog 3 afspraken op de planning maar het grootste gedeelte is al gefilterd dus wie weet! Mijn Indiase jurk is dankzij mijn ‘head Indian Dress: Maneesha’ wel inmiddels al bij mij thuis Daarnaast zijn we druk op zoek naar locaties. We gaan trouwen in Zuid Italië en daarom is dat iets minder ‘makkelijk’ dan je zou hopen. Maar FaceTime doet veel en de eerste week van het nieuwe jaar begint dan ook gelijk met een tripje naar Puglia om locaties te bekijken. #zekernietslecht De save de dates zijn er inmiddels bijna allemaal uit. Ik ben zo benieuwd hoe alles gaat worden. Het moment dat we de locatie vinden zullen we met de gasten al de website delen. Ik kan niet wachten! Ook was het Sinterklaas, waarin alle kinderen op school - maar Yarosa thuis in het bijzonder - zo naar uit keken. Met Kawita, Djaan, Sorella, mama en Narinder bezochten we zelfs het grote pieten huis. Ze keken hun ogen werkelijk uit. De geur van pepernoten en de lach van alle pieten. Afsluitend met de Sint op de foto en een aai voor Amerigo. dat vergeten ze echt niet meer. Op pakjesavond gourmetten we samen en kwamen er ook nog eens pieten op bezoek. #bestesinterklaasooit, aldus Yarosa Onze nieuwe bank werd geleverd en hij is nog mooier dan gedacht, qua stof, qua kleur, maar vooral qua grootte past hij perfect. Het huis voelt echt al steeds meer eigen. Nu nog op zoek naar een mooi vloerkleed en ik ben helemaal tevreden. (En een schoonmaker is ook geen luxe - maar tot die tijd doe ik het wel zelf) We brachten een bezoekje aan de Efteling in de kou, maar dat maakte juist het winterwonderland 100x zo leuk - en sliepen een nachtje in Den Bosch. We vierden Sorella haar verjaardag en we dansten tijdens Yarosa haar eerste concert van K3. Morgen gaan we op de boot de lampjes van het Amsterdam Light Festival bekijken. Hiertussen shined ook het kunstwerk van Sorella, dus dit mogen we niet aan ons voorbij laten gaan. Ik spendeerde avonden aan kerstpakketten en we zijn aan een groot en exciting project voor Kotatsu TV… Maar daarover later meer. Nu maken we ons klaar voor de laatste dagen werken, de kerstdagen en kerstavond in thema middeleeuwen, trouwjurken passen, ons jaarlijkse dagje Maastricht met oma Joke en de vlucht op 1 januari naar Zuid Italië. Om het jaar van de Bruiloft in stijl te starten! (En op de valreep probeer ik nog even m’n boekendoel te halen - motivatie om mega fit in een bruidsjurk te staan in oktober) #zinin Net wakker typ ik dit berichtje, dat er zoveel in een maand kan gebeuren blijkt opnieuw.
Inmiddels wonen we al 40 dagen in ons nieuwe huis. Een maand en een beetje, het echte wennen is voorbij en het voelt steeds meer als onze eigen plek. Ook m’n hoofd is wat rustiger en m’n emoties zijn te peilen . Ik ben met Alberto Buscicchio - de artiest - begonnen aan een nieuwe Onze Stamboom, maar dit maal die van Narinder. Ik heb een visie in m’n hoofd en zo moet het worden. Alberto weet dit perfect aan te vullen dus iedere dag dat ik een update krijg is het weer mega exciting. We begonnen de maand met het feit van Sharita, Sam en de meisjes in Nederland waren. Dus daarbij hoorde een mega familie dag in een Utrechts Speelparadijs. Als je iedere dag voor de klas staat denk je wel wat gewend te zijn, maar gelukkig was de gezelligheid groter dan het gegil en de drukte van de ruimte. Haha! Ook deed ik een Puur* Evenement waar we Graffitti spoten onder de Rotterdamse Erasmusbrug en kwam het huis eindelijk in huiselijke sferen. Dozen weg, kitspuiten uit huis, lijstjes afwerken. Alles op tijd zodat Yarosa kon komen logeren. In de herfstvakantie gingen we een paar dagen naar de Ardennen. Een groot huis met zwembad, diep in de bossen, voor ons alleen. Druk en gezellig, met uitstapjes naar dorpen rondom. Ook was ik daar jarig dus echte Frans Belgische taartjes eten om 00:00. Feest! Bij terugkomst in Amsterdam toch een last minute etentje bij een typisch Chinees restaurant met ronde tafel. Zo eentje als ik thuis ook graag wilde en nu werkelijkheid geworden is. Inclusief draai plateau. Maar het werd beter en beter. De kerstboom zette ik op om de donkere dagen voor te zijn. We gingen naar Amber Garden in Amstelveen voor Masato’s verjaardag en waar we toen nog moeite hadden de echte ‘leuke’ momenten van de afgelopen periode te noemen - hebben we een week later een overvloed aan fantastische momenten meegemaakt. Het verhuizen hadden we onderschat, want wat een werk en stress geeft dat. Nu het allemaal semi achter de rug is en de rust terug is, hebben we weer ruimte om nieuwe dingen op te nemen. Oké, komt ie bijna… bijna… Immersion! Het was tijd voor Immersion! Eindelijk! Nog de laatste dagen om de laatste spulletjes aan te schaffen, het draaiboek goed in je op te nemen en toen was het tijd. Donderdag haalden we een grote wagen bij Autoradam op om deze vervolgens te vullen met Puur* spullen, de Manga’s voor de manga corner, heel veel merchandise en spullen voor de deelnemers vanuit het Kotatsu TV kantoor en wat al niet meer. Vrijdag ochtend werden er nog 3 busjes gevuld met spullen, aankleding en al het eten voor de 320 personen met wie we het weekend zouden vieren en toen konden we op pad. Mini koffers en op naar de stapelbedden en een weekend om in te knallen! Vrijdag na de opbouw was het tijd voor de eerste show. In m’n element op het podium, met glitterbroek natuurlijk. Nadat iedereen de avond gelijk vulde met dumplings, karaoke, bord spelletjes en games gingen we naar bed. Vroeg op voor het ontbijt en de Japanse ochtendgymnastiek om te starten aan waar het allemaal om draait: Immersion 500 - 1 weekend Japans, Koreaans en Chinees leren! De lessen en workshops, met daartussen heerlijk eten en mega veel gezelligheid en nieuwe vrienden. Zaterdagavond was het tijd voor de BIG SURPRISE. Maanden hadden we erover nagedacht hoe deze avond zou verlopen. Het was fantastisch. Vanaf het podium aanschouwde ik de start. Iedereen in Japanse kimono’s, iedereen toetjes etend en iedereen met een mega lach… Proostend met champagne! Kanpai! Er was een band, er was karaoke, een groepsfoto en toen… een aanzoek! Totaal in shock maar toch oh zo gelukkig. Jullie hebben het al even meegekregen, maar: Wij gaan trouwen!! Gelukkig en voldaan genoten we van de rest van de avond en gingen we slapen om zo zondag en maandag nog volop verder te genieten vanuit zijn roze bubbel, van mijn lievelings weekend. Na maandag een hele lange dag in de auto, spullen terugbrengend naar alle locaties, te hebben gezeten. Maar vooral ook veel te hebben gesjouwd, waren we nog steeds hoog in de energie van excitement en blijdschap. Dus een avond vol kletsen over hoe onze dag er dan uit zou zien kon niet uitgesloten worden. In die bubbel zitten we nog steeds. Volop bruidsjurken bekijken in m’n hoofd, locaties bekijken en de Save de date versturen. Etentjes bij en met familie en vrienden en steeds meer eigen in ons huis. Vrijdag was het Oma Rietje’s verjaardag. Die we opnieuw niet samen met haar konden vieren, maar het samenzijn aan tafel maakte er toch een mooi moment van. Alle emoties liggen zo dicht bij elkaar, maar gelukkig kan ik ze steeds beter op een rijtje zetten en overheersen alle positieve. - meer foto’s volgen, maar hier alvast een beetje boel Goedemorgen,
Vannacht hebben we voor het eerst in het nieuwe huis geslapen. Narinder werd vanmorgen dus op zijn verjaardag voor het eerst wakker in ’ons huis’. De slingers hangen over de dozen heen, maar oh my wat een werk ging daaraan vooraf. Vooral gisteren hebben we goed doorgepakt en zonder papa, Kenny en Arthur was dat echt niet gelukt. Zo dankbaar voor iedereen die ons heeft geholpen de afgelopen weken. De bank, de eettafel en het bed staan in ieder geval in het nieuwe huis en ook het tv meubel en wat kasten zijn geïnstalleerd. Spullen zitten half in dozen en tassen en ook in ons huurhuis staan nog heel veel spullen die we deze week moeten brengen. Wat ben ik blij als deze tijd achter de rug is. Ik kan niet helder nadenken zonder lijstjes, ben overemotioneel en buiten het huis om sta ik 5 dagen voor de klas en werken we in de uren daaromheen aan Immersion Nov 2022. Want ook dat staat al bijna voor de deur. (overzicht van m’n emoties deze maand) Vanmorgen bleek er schoolfoto te zijn en dat wist ik al weken. Hoe kon het dan toch gebeuren dat ik m’n Dyson föhn en alle make up nog in het andere huis liet liggen? Plus m’n panty’s? Nu hangt m’n nieuwe kast vol met glitterjurken en wat heb ik aan voor de schoolfoto… Een zwarte broek, een zwart shirt en een vest (jas ligt nog… ja, vul maar in). Maar het huis is ook wel heel leuk. Het inrichten, het samenkomen van elementen die ik alleen nog in m’n hoofd voor me zag. Stoffen kiezen, patronen kiezen en wat al niet meer. Natuurlijk zie je door de bomen het bos niet meer en lijkt iedere bank, lamp of tafel opeens op elkaar… Maar we nemen de tijd. Het hoeft ook allemaal niet meteen. Over die bank gesproken… Narinder en ik vielen gelijk voor dezelfde bank in de winkel, dus dat was heel goed nieuws en deze wordt in december geleverd . Yarosa werd natuurlijk ook 5 en dit vierden we in Darteldome, net als voorgaande jaren. Het is gewoon fantastisch voor haar en haar vrienden en vriendinnen om daar te spelen terwijl wij koffie en taart genieten met elkaar en ons verbazen over alle roze cadeautjes die de tafel overvloeien. Afgelopen vrijdag bezochten we ook last minute een bruiloft dus het verfkloffie mocht even ingeruild worden voor wat glitter en glamour. De herfstvakantie staat voor de deur en vandaag is de hele familie van Narinder compleet om met hem zijn verjaardag te vieren. Alle nichtjes, zus en zwager zijn uit New York gekomen en aankomend weekend (na het inleveren van de sleutels van ons oude appartement) vertrekken we naar de Ardennen voor de vakantie, waar we met mijn verjaardag weer van terugkeren. Nu de grote dingen verhuisd zijn en ons bed op z’n plek staat hoop ik weer een beetje rustig te worden. De vakantie verricht hopelijk wonderen. Dan kunnen we het huis aan gaan kleden en kan ook bijna de kerstboom weer op. Volgende maand meer positive vibes en nu even alles klaarmaken voor de volgende stappen. Kalimera! Hyvää huomenta! Goedemorgen!
Het is september en dat betekent dat de scholen (en daarmee het ‘normale’ leven) weer zijn begonnen. Het was een heerlijke zomer en deze nazomerdagen laten ook van zich genieten. Aan het einde van mijn vorige post zaten we lekker aan een bedje van ons Griekse zwembad. Een week lang ieder zonnestraaltje pakken, cocktails drinken en op zoek naar mooie plekjes met de huurauto. Echt even ‘vrij’. Zo fijn! Nog net voordat we op vakantie gingen kwam er iets heel groots op ons pad, wat we aankomende woensdag mogen afronden. (GROOTS EN GEWELDIG!) Hierover later meer. Dit zorgde wel voor veel geregel de afgelopen weken, maar dit is bijna achter de rug en dan kunnen er stappen gezet worden.  Terug uit Griekenland had ik precies een dag om bij te komen voordat Sorella en ik naar Helsinki vlogen voor het concert van Ed Sheeran en een stedentripje. We zaten in een heerlijk hotel op loopafstand van alle bezienswaardigheden en het centrum. We aten van alles wat typisch voor Finland was: beer, eland, rendier, dennenappel gelatine en wat al niet meer. We bezochten een stenen eilandje waar huizen uit heel Finland neergezet zijn en mensen aangekleed uit streek en tijd van de woning vertelde over de geschiedenis. Ook deden we mee met een free walking tour en hadden we elke dag mazzel met het weer. Natuurlijk was het toen tijd voor een fantastisch openlucht concert met vuurwerk en een gratis plek upgrade. De Finse sauna was een must en geweldige afsluiting! Bij terugkomst begonnen al snel de voorbereidingen voor de eerste schoolweek en op maandag begon de week met een teamuitje. (Niet verkeerd om eens aan de andere kant mee te doen, in plaats van het organiseren) Bootje varen en Jeux de Boules in het zonnetje. Ook draaide ik mijn eerste Wereldfestival over India bij Globi en deden we een online culturele uitwisseling, waarna we een Indiase lunch genoten en Bollywood dansten. Dinsdag was de eerste schooldag en inmiddels is nu week drie begonnen. De ‘gouden weken’ lopen zo af en het èchte werk gaat beginnen. Daarnaast nog illustraties en veel plannen en regelen voor de grootse stap. Afgelopen weekend was Narinder ook weer terug uit Miami, waar ze een seminar hadden en konden we dus een canta dagje in Amsterdam hebben. Gisteren hadden we een heerlijke high tea bij Anna Haen. Een echte aanrader! Woensdag horen jullie van mij |
Larissa
|