Vanmorgen, toen ik (in m’n eentje) in de auto een soort mix lijst aan Italiaanse, Nederlandse, Engelse en Chinese liedjes luisterde, keihard meezong met allemaal, de maan en de zon in mijn nog beiden in de lucht hingen en ik even in het moment verdwaalde, besefte ik maar weer wat gelukkig ik ben.
Eigenlijk lukt alles. Alles waar ik ooit m’n zinnen op gezet had lukt. Als het niet lukte, heb ik mijn zinnen er waarschijnlijk niet goed genoeg op gezet. Ik ben bezig met een stamboom. Vanuit mijzelf gezien is dat dus 2 takken, vanuit mijn ouders dan 4... en vanaf mijn opa’s en oma’s gezien is dat dus 8 takken. Als je zo even doorgaat wordt het een heel breed ding. Héel breed. 6 van de 8 takken (lees: de Nederlandse) heb ik echt ver kunnen vinden. Ze komen uit Enkhuizen, Friesland, gehuchtjes in Nederland en Amsterdam velen waren ‘normale’ mensen. Een glazenmaker, een politieagent, generaties aan kledingmakers en touwslagers. Vissers, boeren en werkmannen. Kappers, dienstmeiden en mannen van adel. Veel mannen adel. Het voormalig land van de heren van Arken moeten we maar eens bezoeken, nu ik erachter ben gekomen dat dat mijn bloed is. Zoals je ziet is een artiest op dit moment bezig mijn bizarre ideeen en bevindingen samen te voegen in een stamboom. Zo groot als een muur, dus dat gaat wat worden. Die van Narinder Doerga wordt project stamboom #2. Hoe ik het noem? een #lekkerlockdownproject. Daarnaast ontwierp ik 3 nieuwe mokken, 3 nieuwe tasjes, verschillende shirts en 2 posters met meer dan 100 illustraties. Dat is nog eens goed de krokusvakantie doorkomen . Over een paar weken show ik het resultaat dus wees benieuwd, want dat ben ik ook... Er zitten in ieder geval genoeg uren en dedicated momenten in om het een succes te maken |
Larissa
|