2017! Hoera een nieuw jaar.

Zoals in vorige blogjes te lezen was, was mijn 2016 geweldig. Dit jaar zal perfect moeten zijn om dat te overtreffen, maar 2017 is al goed op weg. 



​Januari is alweer bijna voorbij.
Ik luidde het nieuwe jaar in met vrienden en vriendinnen in Purmerend. Ontzettend gezellig, gemoedelijk, blij en altijd een beetje zenuwachtig, haha. 
​Na het jaarlijkse nieuwjaarsbezoekje aan de familie ging het dan echt van start: een grote 'ik houd van Holland quiz'  presenteren voor Puur* Amsterdam, een sollicitatie voor de functie van Chinees sprekend Hostess op schiphol (aangenomen!) en een weekendje Antwerpen vanwege het China light festival in de ZOO aldaar.

Antwerpen
Het weekendje Antwerpen was geweldig. We vertrokken 's morgens met de trein en kwamen al binnen 2,5 uur aan in Antwerpen. Daar wandelden we natuurlijk eerst de totaal verkeerde kant op, maar na wat mensen aan te spreken in ons beste Vlaams ;) vonden we de winkelstraat.
Na de lunch en een middagje shoppen mochten we de ZOO binnen. Daar waren alle prachtige Chinese lichtsculpturen te zien: 

Na deze prachtige avond namen we de trein richting Hasselt waar we naar club VERSUZ gingen. Zo Beijing-like. Niet verwacht!
Daarna logeerden we bij China-vriendinnetje Charlotte thuis in Belgie, waar ons de volgende ochtend een heerlijk ontbijtje opwachtte, alvorens zij naar EF Costa Rica zou vertrekken de volgende morgen.
Na een middagje shoppen in Maastricht namen we die avond de trein terug naar Amsterdam.

De aanhoudende kou hier in Amsterdam zorgde voor een middagje sightsee'en in eigen stad en kijken hoe kindjes (en volwassenen) leerden schaatsen. Leuk!

Horecava
Mijn ouders hebben een eetcafe/restaurant in de Jordaan. De Blauwe Pan was door de Horecava zoals voorgaande jaren uitgenodigd om naar de beurs te komen.
Uit nieuwsgierigheid en interesse ga ik al jaren mee.
Dit jaar veel hipsterbaardjes, speciaalbieren en latte's.

Natuurlijk zijn er nog andere hele leuke dingen gebeurd, buiten spellen, presentaties en afspraken door, zoals:

Een etentje met mijn China-Nederland vrienden in Utrecht aan de werf.

Ontmoet in Beijing op de Nederlandse ambassade, reunited in Utrecht, Nederland!

Een verlaat verjaardagsetentje
​met mijn vriendinnen in de BAZAR te Amsterdam.

Hele toffe werkdagen als spelmaker en presentator voor Puur*.

En hele informatieve dagen over de toekomst van China tijdens het project 'China in Focus' van de Erasmus universiteit in Rotterdam. Waar Ruben Terlou helaas last minute voor had afgezegd als spreker. Jammer want dat was waar ik mij het meestop verheugd had. Wel waren er ook toffe workshops.

Met enkele lezingen en presentaties als ambassadeur voor EF, het zetten van tatoeages en spellen voor Puur* sluit ik deze maand af, in onder andere Bussum, Den haag, Amsterdam en Alkmaar.

Februari gaat bijna van start
Februari start voor mij met het starten van mijn nieuwe baan als Chinees sprekend hostess op Schiphol. Mijn schipholpas kan ik deze week ophalen, zodat ik achter de douane kan gaan werken. 
Bij de gates zal ik Chinese gasten verwelkomen en hen in het Chinees een goed gevoel geven over Nederland en hen de weg wijs maken op de airport en bij de winkels.

De 21e van februari ga ik samen met mijn familie 3 dagen naar Parijs. Hoera, gezellig!
En na mijn terugkomst in Amsterdam de 23e... nog maar 5 dagen voordat mijn vliegtuig naar Cambodja vertrekt.

Zoveel zin in! Jullie horen van mij. x

សួស្ដី! Hallo!

Al starend naar een gedeeld Google-dia's document heb ik opeens een hele hoop ideeën en gedachtes.
1 maart reizen we af naar Cambodja. Vanaf daar starten we onze reis, het enige dat we zeker weten is dat we vanuit Kuala Lumpur terug zullen vliegen en dat er veel toffe dingen gaan gebeuren in de tussentijd.

We zijn er al een tijdje mee bezig en de diavoorstelling staat vol met allerlei informatie over visums, prijzen, vervoer, hostels, mooie plaatsen, foto's en video's. (Om onszelf extra excited te maken.)
Nu de tickets zijn geboekt staat het ook vast.

Ik dacht aan Lula Dawa. Een meisje van ver, nooit ontmoet, maar een basisschool project van ooit. Zou zij echt bestaan?

Ik weet nog bijzonder goed hoe wij de papieren vlechten van ons Lula-portret vlochten, onderzetters weefden en samen zongen. Ik bedacht me of ze in haar land (waarschijnlijk Peru) ook dat soort projecten deden.
Uit wat voor boeken zouden ze daar leren, weten zij hoe onze scholen er uit zien en kunnen er tussen de middag vriendjes tosti's komen eten?
Vol interesse begon ik boekjes te lezen over scholen en kinderen in andere landen.

Een aantal jaar later lazen we in de klas een boekje over een meisje en haar school in Cambodja, dit vond ik zo indrukwekkend!
'Ik ben 11 jaar en kan lezen en zelfs een beetje rekenen!', schreef ze trots.

Gek toch? Voor ons is dat zo vanzelfsprekend. Tuurlijk kan je op je 11e lezen, schrijven en rekenen in Nederland. Of je ouders het nu kunnen veroorloven of niet.

Wij hebben zoveel kansen en zoveel geluk en mogelijkheden, we zijn bijna zo kneedbaar als barbapapa en kunnen alles wat we willen worden.
Waarom dit -nog- niet voor alle kinderen (en volwassenen) op de wereld zo is, is moeilijk te bevatten.
Omstandigheden en leiders, wetten, geweld en meningen... Veel werkt tegen, maar nog zoveel meer werkt mee!

Wij kunnen ons geluk inzien, beseffen hoe goed wij het hebben, onze kansen pakken, dromen najagen, de wereld zien, elkaar helpen en liefde delen. Want pas als je zelf beseft hoe goed je het hebt, kun je het voor anderen beter maken.

✨Zo gelukkig zijn we, dat gun ik iedereen!