Indiase trouwjurk en jaaroverzicht!

Goedenavond!
Nog net op de valreep van 2022 schrijf ik dit berichtje. Het jaar waarin we een huis kochten en ik ten huwelijk werd gevraagd. Volwassen worden gaat echt sneller dan je denkt. Maar hoe natuurlijk het gaat blijft me verbazen.
Deze week is de laatste schoolweek van het jaar. Waar we afgelopen vrijdag al in kersttruien voor de klas stonden is het deze week nog tijd voor het kerstdiner en een pyjamadag. (Ja echt. In pyjama voor de klas)
Mijn eigen kerstboom thuis staat al sinds november, maar ik kan er geen genoeg van krijgen. Denkend aan dat hij volgende maand afgetuigd moet worden, wordt ik al zenuwachtig. Het maakt zo warm en cozy. Ook hangt hij vol met dingen die belangrijk zijn of bij ons horen: Espresso machine, koffer, pandabeer, hello kitty, smoothiebowls en ramen noodles, een fotocamera, een Pina colada, een Chinese draak, sushi, een wereldbol en een flesje Yakult. Alleen de verlovingsring-kerstbal mis ik nog. Dus die vraag ik dan maar voor de kerst (Narinder lees je mee?)
Over die camera gesproken: Narin is opnieuw druk gestart aan zijn project. Aankomend jaar is het 150 jaar geleden dat de eerste boot met Indiase contractarbeiders naar Suriname vertrok. Met dat idee in het achterhoofd, maar vooral om het familieverhaal dat nu nog vastgelegd kan worden - ook daadwerkelijk vast te leggen, maakt hij een documentaire.
Eerder al filmden we bij zijn nani (oma van moeder’s zijde) haar levensverhaal en afgelopen weekend was de aftrap van de verhalen van haar kinderen. De aankomende maanden zijn we nog wel een aantal weekenden zoet hiermee. Op pad met alle apparatuur en op zoek naar de beste lichtinval. Alles voor het nageslacht.
Met die gedachte is ook Questione DiSegno - Alberto Buscicchio druk bezig. De hele achtergrond van de stamboom (Onze Stamboom) van Narinder is nu geschilderd en 10 van de 31 portretten zijn al af (besef!!!).
Hij overtreft zichzelf iedere keer weer. Oude zwart wit portretten komen tot leven, maar ook foto’s die samengevoegd moeten worden vanwege kleding of zelfs het samenstellen van een persoon aan de hand van herkomst, plek, tijd, familietrekken of zelfs aanwijzingen uit de bootpapieren van het Surinaams archief. Alberto kan het allemaal.
Deze maand stond ook in het teken van bruidsjurken passen. De winkels geven namelijk aan dat de levertijd ivm corona nog steeds heel lang kan zijn. M’n doel is dan dus uiterlijk in januari m’n keuze te maken. Al ben ik nog steeds verliefd op de eerste jurk die ik aan heb getrokken, we gaan zien wat het wordt. Er staan momenteel nog 3 afspraken op de planning maar het grootste gedeelte is al gefilterd dus wie weet!
Mijn Indiase jurk is dankzij mijn ‘head Indian Dress: Maneesha’ wel inmiddels al bij mij thuis
Daarnaast zijn we druk op zoek naar locaties. We gaan trouwen in Zuid Italië en daarom is dat iets minder ‘makkelijk’ dan je zou hopen. Maar FaceTime doet veel en de eerste week van het nieuwe jaar begint dan ook gelijk met een tripje naar Puglia om locaties te bekijken. #zekernietslecht
De save de dates zijn er inmiddels bijna allemaal uit. Ik ben zo benieuwd hoe alles gaat worden. Het moment dat we de locatie vinden zullen we met de gasten al de website delen. Ik kan niet wachten!
Ook was het Sinterklaas, waarin alle kinderen op school - maar Yarosa thuis in het bijzonder - zo naar uit keken. Met Kawita, Djaan, Sorella, mama en Narinder bezochten we zelfs het grote pieten huis. Ze keken hun ogen werkelijk uit. De geur van pepernoten en de lach van alle pieten. Afsluitend met de Sint op de foto en een aai voor Amerigo. dat vergeten ze echt niet meer.
Op pakjesavond gourmetten we samen en kwamen er ook nog eens pieten op bezoek. #bestesinterklaasooit, aldus Yarosa
Onze nieuwe bank werd geleverd en hij is nog mooier dan gedacht, qua stof, qua kleur, maar vooral qua grootte past hij perfect. Het huis voelt echt al steeds meer eigen. Nu nog op zoek naar een mooi vloerkleed en ik ben helemaal tevreden. (En een schoonmaker is ook geen luxe - maar tot die tijd doe ik het wel zelf)
We brachten een bezoekje aan de Efteling in de kou, maar dat maakte juist het winterwonderland 100x zo leuk - en sliepen een nachtje in Den Bosch. We vierden Sorella haar verjaardag en we dansten tijdens Yarosa haar eerste concert van K3. Morgen gaan we op de boot de lampjes van het Amsterdam Light Festival bekijken. Hiertussen shined ook het kunstwerk van Sorella, dus dit mogen we niet aan ons voorbij laten gaan.
Ik spendeerde avonden aan kerstpakketten en we zijn aan een groot en exciting project voor Kotatsu TV… Maar daarover later meer.
Nu maken we ons klaar voor de laatste dagen werken, de kerstdagen en kerstavond in thema middeleeuwen, trouwjurken passen, ons jaarlijkse dagje Maastricht met oma Joke en de vlucht op 1 januari naar Zuid Italië. Om het jaar van de Bruiloft in stijl te starten!
(En op de valreep probeer ik nog even m’n boekendoel te halen - motivatie om mega fit in een bruidsjurk te staan in oktober) #zinin