​Goedemiddag!
Inmiddels is heel september voorbij gevlogen en zo ook weer de eerste weken aan het werk geweest. De herfst is gekomen en er is heel veel gebeurd.
Zo heb ik met EventPortret een fantastische start mogen maken. De eerste 5 evenementen zijn geweest en ik heb daarnaast nog portretten in opdracht mogen maken en versturen. In totaal 552 portretjes! Dat is niet niks kan ik je vertellen.
Helemaal gezien ik daarnaast voor de klas sta en creatieve projecten uitwerk voor Immersion wat er aan zit te komen in november.
Het maken van m’n servies gaat goed en ik ben inmiddels een kan en kom rijker. Vandaag breng ik nog wat bordjes terug omdat ze jammer genoeg zo slecht zijn afgebakken. Volgende keer beter, denk ik dan.
Narinder is naar Japan met een groepsreis dus de aankomende weken zijn even anders. Ik moet het huis sowieso even aandacht geven… Want de nette staat waarin hij verkeerde aan het eind van de zomervakantie is inmiddels niet meer. De aandacht is de laatste weken even TOTAAL ergens anders geweest. Maar geef me het weekend en dan is het opgelost.
Mag ik de kerstboom al opzetten?
Oké even zonder dollen. Het was een maand vol verjaardagen, gezelligheid, werk, projecten en ook wel echt wat me-time. Nu weer op zoek naar nog meer balans. Maar ik voel dat het goed gaat komen.

​Goedemorgen!
Het is het laatste weekend van de zomervakantie en ik heb jullie lang laten wachten op ‘het volgende verhaaltje’. Ik dacht er wel steeds aan, maar op een of andere manier kon ik mezelf er niet toe zetten.
De zomervakantie in Nederland is voorbij gevlogen. Omdat we in juni naar Italië waren voor de bruiloft van Michel en Nicole en Sorella en ik al naar China gingen in mei, besloten we deze zomer de zonnige dagen in Nederland te pakken.
Ondanks een aantal dagen regen is het echt zó goed geweest.
Vorige week wilden we toch even ergens anders slapen voor het vakantiegevoel en boekten we met z’n tweeën een midweekje centerparcs. Elke dag zwemmen en vrienden op bezoek voor een avondje poolen en bowlen. Helemaal leuk!
Na mijn laatste verhaaltje waren er nog 2 emotionele laatste weken met de groepen 8. Ze waren er klaar voor om af te sluiten en ik ook, maar het blijft toch altijd een jammer moment.
Na de laatste schooldag was het tijd om alles op te ruimen en eindelijk naar huis te gaan voor de start van de zomervakantie. Maar er was nog veel te doen op andere vlakken, natuurlijk.
Ik merkte dat m’n hoofd gelijk de energie kon verzamelen om andere projecten aan te pakken, waar ik tijdens de 5 dagen voor de klas en het werk daarnaast gewoon niet aan kon denken zonder overvol te raken.
Gelijk kwamen er meerdere gesprekken met potentiële trouwparen en bedrijven voor EventPortret en had ik er weer helemaal zin in!
In september staan de eerste 5(!!) evenementen al gepland en ik ben zo blij! Ik voel echt dat dit bij me past en ik hier veel energie uit ga halen. Live portretjes tekenen op de meest blije momenten van mensen is eigenlijk hetgeen waar ik het meest blij van wordt.
Daarnaast stonden de afgelopen weken in het teken van opruimen, ontzettend veel ontspullen, klussen en (her-)decoreren van het huis, schoonmaken en vooral: servies maken. Ik heb zo een fijne geen-scherm-hobby gevonden in het schilderen van servies!
Als het klaar is breng ik het naar een locatie terug waar zij het glazuren en afbakken zodat het bestand is tegen álles. Het is heerlijk creatief, rustgevend en ik bouw langzaam aan een servies dat echt bij ons past. Zó leuk!
Ook heb ik meerdere workshops gevolgd, naast het serviesschilderen ook producten maken van Jesmonite (een soort giet klei), sieraden maken en portret schilderen in het Rijksmuseum. Het was echt fijn om even goed tot rust te komen en m’n creatieve ik aan het werk te zetten.
Daarnaast deden we gisteren een kleurenanalyse, om te zien welke kleuren ons het beste staan en het is gebleken dat ik een wintertype ben, koele ondertoon, blauwe ogen, donker haar… dus zilver en felle kleuren staan het best blijkend
Tot slot zijn we deze zomervakantie vaak uit eten geweest en hebben we genoten. De aankomende weken gaat het schooljaar van start. Ik start erbij ook op een nieuwe school, via een nieuwe werkgever. In november is het al tijd voor Immersion, dus daar zijn we naast de rebranding van Kotatsu druk mee.
Of ik alle energie terug heb gekregen deze zomervakantie weet ik niet zéker, maar genoten heb ik wel. Nog even genieten van het weekend en dan met frisse blik het jaar 2024 afsluiten de aankomende 4 maanden.

​Goedemorgen! Buongiorno!
Vanuit m’n bed typ ik dit berichtje. M’n laatste ‘verhaaltje’ is alweer 8 weken geleden geplaatst. De tijd gaat zo snel en m’n dagen zijn zo vol, dat ik er gewoon geen moment voor heb kunnen maken. Dus dan maar nu: welkom! Haha
Het weer werd beter, dus er konden weer meer leuke activiteiten buiten gedaan worden. Zowel thuis, op het werk als met vrienden en familie.
Wandelingen rondom ‘het blok’ met Narin, lunchen met vriendinnen, Pure markt, op kamp met groep 8 en natuurlijk de bruiloft van Michel en Nicole in Palaïa, Toscane!
Wat was het prachtig en wat hebben we genoten. Mooi weer en gelachen om de druppeltjes regen die kwamen tijdens het eten aan de lange tafels, buiten in de tuin. De lampjes boven ons schitterden en nog meer van en door het draaien met de servetten was de sfeer er alleen maar beter van geworden.
Ook waren we voor de wet 1 jaar getrouwd en had Narinder iets heel speciaals geregeld. Tot op het laatste moment was het voor mij een verrassing, die zéker niet tegenviel. We hadden een eigen bootje waarmee we uren lang konden varen bij Cinque Terre en konden snorkelen na een duik vanaf de boot!
Na terugkomst in Nederland bleef het feest doorgaan. Het weer was dagen lang fantastisch en Anna-Maria koos de beste dag voor het verjaardag.
We hadden een heerlijk feest met elkaar in de tuin en genoten van zelfgemaakte pizza’s in de steenoven en een pasta buffet.
Mijn verrassing(en) voor Narin kwamen daarna. We aten bij Selva, een soort Zuid-Amerikaans fusion restaurant op de zoveelste verdieping van een hotel bij de RAI. Onder het genot van het lievelingsuitzicht over Amsterdam aten, dronken en praatten we de avond weg. Zó gezellig.
Daaropvolgend gingen we deze week naar de voorstelling van Theatergezelschap Vis à Vis SILO 8. Zoek maar even op; een echte aanrader!
Verder stonden we op een beurs met Kotatsu en Edukimchi, organiseerde ik een high tea voor vrouwen, maakten we dus een reisje door Toscane, deed ik veel voor EventPortret, gaf ik een Schilderworkshop, bezocht ik een henna feest, ben ik ontzettend druk met de laatste weken groep 8 en het tot een succes maken van de musical… maar ben ik ook heel moe en val ik overal in slaap .
Dus nog even doorzetten en in de zomervakantie alle nieuwe energie verzamelen, want m’n werkplannen zijn ook bijna rond .
Voor vandaag heb ik een picknick voor vrouwen georganiseerd, dus duim voor ons op een droge dag!

​ De Bruiloft
Alle foto’s zijn er natuurlijk al even en de video duurt ook niet lang meer. Tijdens het maken van de albums zaten we weer even op de wolk, het nagenieten kan nu echt beginnen…
Ik heb een selectie gemaakt van de prachtige foto’s van Marco Colonna om altijd een mooie herinnering terug te vinden, hier op Facebook haha.
Genieten

​晚上好！ Goedenavond!
Vanuit m’n eigen huisje schrijf ik dit bericht. Gisteravond landden Sorella Loman en ik weer op Schiphol. We waren 15 dagen in China en het was heerlijk en precies goed.
Afgelopen maand startte ik met EventPortret en dus deed ik mee aan een styled shoot vanuit Fletcher hotels, samen met andere professionals werkte ik aan mijn portfolio om zo aanstaande bruidsparen een beter beeld te geven van mijn diensten. De foto’s zijn zo mooi geworden!
Natuurlijk waren er nog een hoop werkdagen voordat de meivakantie begon, maar die hebben we goed genoten. We vertrokken direct na een heerlijke Koningsdag in Cafe Blauwe Pan naar China. Waar we onze reis startten in Shanghai, al was het deze week wel precies dé vakantie van alle Chinezen… De drukte zou dus spannend worden…
Maar het geluk was er. Precies op de drukste dagen besloten we een theeceremonie te doen, net buiten het centrum en een tempel en museum te bezoeken. Het was er zo rustig, dat we de video’s van 南京路 (dé grote populaire straat) haast niet konden geloven, waarop mensen door de menigte weggedrukt werden. Maar toen we de dranghekken langs moesten lopen richting ons hotel (die aan deze straat zat) zagen, was het toch echt zo geweest. Ook deden we een kookworkshop en maakten we soepdumplings. Ze waren zoals verwacht; heerlijk!
Nadat we de trein naar Hangzhou genomen hadden en ingecheckt waren in ons hotel, liepen we een rondje door de buurt. We zaten in het ‘fashion district’ en er waren wel 8 mega malls met minimaal 5 verdiepingen op loopafstand van ons vandaan.
Zó geweldig. Bij toeval was er een vriend van mijn tijd in Beijing ook in Hangzhou en we maakten tijd om met hem te gaan eten en ontdekken. Na die lange reis en al dat gewandel werd dat eten erg gewaardeerd, haha.
De volgende dag was een Coco-dag. Jullie zagen de foto’s al eerder voorbij komen. Alles was weer precies zoals toen. Interessant, liefdevol, stressvol, sentimenteel, nieuw, druk, lekker en meer. We aten samen en bezochten een museum met haar moeder. Coco en haar broertje en zus waren thuis huiswerk aan het maken. Gelukkig waren ze wel bij het gezamenlijke hotpot diner en hadden we een hele bijzondere afsluiter bij een show op het water van het Westelijke meer. Inclusief geuren die uit een band om je nek kwamen!
We shopten de dag erna nog wat in een groot winkelcentrum en aten een afsluitende lunch met de familie. Hierna brachten zij ons naar het station voor onze 16,5 (+2 door vertraging) uur durende treinreis naar Xi’an.
Xi’an was zo bijzonder! Een mix tussen de Chinese en Arabische cultuur en het eten was er heerlijk. We stuitten ‘s avonds op karaoke shows op straat en startende bandjes die live muziek speelden.
Ons hotelletje was meer een gasthuis en de sfeer was er heerlijk. Elke dag meer dan 30 graden… echt een vakantie in de vakantie. Door de warmte namen we wel onze tijd in wat winkelcentra, even ontsnappen was geen overbodige luxe en onze nagels werden er ook mooier van.
Na Xi’an deden we een trip down memory lane in Beijing. Maar dat was zo apart… álles was anders! De school waar ik ooit elke dag was, is nu een hotel. M’n wifi verbond niet meer, de winkels en restaurants in de omgeving waren allemaal anders. De grote populaire straten met ‘gek’ eten, als zeepaardjes en schorpioenen, foetsie.
Gelukkig was ons ‘stamrestaurant’ blijven bestaan. Hier konden we nog een keer goed genieten van de Chinese bloemkool die zoveel herinneringen terughaalde.
We liepen door de oude straten van Beijing. Langs de Hutongs en de tempels. Door de parken en uiteindelijk in het ‘nieuwe’ gedeelte tussen alle 外国人 (buitenlanders), die nu de herinneringen voor het leven in China maken zoals ik ooit mocht doen.
Het was goed zo en heel fijn om weer even alles te zien, te horen, te voelen, te proeven en wat al niet meer. De laatste dag in Beijing spendeerden we in een mega spa om tot rust te komen en dat was grappig, heerlijk en fantastisch.
Al met al… het was een prachtige reis en fijne maand! De foto’s van de EventPortret shoot houden jullie nog te goed.

​Coco
Vandaag even lekker emotioneel. Ik moest natuurlijk gelijk huilen, want zo ben ik. In 2017 waren we maanden lang elke dag met z’n tweeën, dus eigenlijk was ze gewoon m’n eigen kindje.
Degenen die mij toen volgden zagen hoe ik de toen 6-jarige Coco iedere dag om 7:30 bracht en rond 16:00 haalde van school en daarna gingen we dan naar pianoles, naar pottenbak les, LEGO les, tekenles, schilderles, naar handmassage en wat al niet meer. Altijd was ze zo moe, maar dan moesten we bij thuiskomst toch nog Engels huiswerk doen en maakten we nog wat tijd voor kinderzaken: dan speelden we met poppetjes of we tekenden zeemeerminnen.
Na 22:00 ging ze slapen en ik vertelde dan dat ik ook echt naar m’n kamer moest. Ze geloofde erin dat ik in de nacht zou veranderen in een zeemeermin omdat ik een kleine zilveren ketting droeg met een schelpje, die ik uiteindelijk aan haar heb gegeven als aandenken. (Op de 7e foto draagt zij hem, ik op de andere foto’s)
In werkelijkheid was ik zelf gewoon doodmoe van al het heen en weer brengen, zelf leren en werken en alle indrukken en gedachtes. Alles was zo bijzonder en anders dan ik gewend was en ben. Vandaag heb ik opnieuw dat gevoel… en waarom?
Vandaag zie ik haar weer en is ze 13. De familie is nog precies hetzelfde en Coco ook, maar dan groter en vandaag ook zoveel moeier dan ik haar kende. Het liefst wil je haar meenemen, laten tekenen en spelen, maar zelfs nu in de vakantie, tijdens het eten met ons, moest ze haar huiswerk nog afmaken… in plaats daarvan staarde ze in de verte.
Je kan gewoon niet bedenken hoe anders het dagelijkse leven hier is, alles en alles is anders. Soms moeilijker, soms verbazingwekkend, maar soms juist ook makkelijker, beter of mega goed.
Ik hoop dat er een moment komt dat Coco bij ons thuis in Nederland kan doen wat ik ook bij haar thuis deed en leert over onze cultuur en levensstijl zoals ik bij hen.
Dankbaar

​De beloofde lente laat zich zien
Het vrolijke weer doet me goed, dus ik weet niet hoe lang dit verhaaltje wordt omdat ik zoveel mogelijk van buiten wil genieten.
Laten we met het afgelopen heerlijke lente weekend beginnen. Op zaterdag ging ik met Yarosa, haar vriendinnetje en oma Joke naar Artis om te genieten van het heerlijke zonnetje, de dieren en de prachtige bloemen die allemaal in bloei stonden. Ik was oprecht even vergeten hoe het was om zonder jas naar buiten te gaan en een warme rug te hebben van het weer. Maar het wennen eraan was niet moeilijk.
Ook zondag maakten we er wat van. We begonnen rustig aan en besloten in de loop van de dag naar een tulpenveld te gaan. Omdat ik deze week een start maakte aan een nieuw concept (wat goed in de smaak viel en waar ik veel enthousiasme over terug kreeg) bedacht ik om willekeurig mensen een portretje te geven die ik live tekende als EventPortret.
Je had de blije gezichtjes moeten zien. Zo verrast van een persoonlijk cadeautje, terwijl ze zichzelf op de foto’s zetten in het tulpenveld.
Deze weken heb in helemaal mijn ei gevonden in de yoga. In Weesp heb ik een prachtige yoga school gevonden in een kerk YogaToday, waar ik gisteren ook weer zo gelukkig stond. Schoon, mooi gerenoveerd en nieuw - maar oud. Hoe de zonnestralen door het glas in lood heen schijnen en de vogeltjes buiten fluiten, terwijl jij jezelf rekt en strekt op fijne muziek.
We begonnen de maand met een heerlijk etentje bij een Ethiopisch restaurant met vrienden en er waren ook nog wat andere etentjes. Zo ging ik op uitnodiging van Anna-Maria, met Cindy naar the Circle of Truth. Een bijzonder avondvullend programma, vol dans, kunst en theater in een loods in Amsterdam Noord.
Ook deden we beiden een grote lenteschoonmaak en daarnaast een echte Marie Kondo voor onze kledingkasten. Gaan we het nog echt dragen de aankomende seizoenen?
Fanstastisch: We kregen we de professionele foto’s van Marco Colonna binnen, van de bruiloft. Ik deel ze binnenkort wel
Ze zijn fantastisch! Deze week komt het eerste fotoboek binnen, (worden er 2) dus ik kan niet wachten
Met mijn werk had ik ook verschillende uitjes. De kunstschooldagen met de basisschool, een Chinese theeceremonie met de middelbare school en een etentje met de nieuwe lichtingen studenten die naar Japan gaan van Kotatsu TV.
Ook bleef Yarosa natuurlijk logeren, gingen we naar een speelplek met familie, haalde Yarosa 2x haar zwemdiploma A, gingen Sorella, Timo en ik (omdat Marlieke het toch niet redde) naar de voorstelling van Rundfunk en ging ik weer naar een aantal netwerkevenementen.
Daarnaast ook veel creatiefs, zo maakte ik een tof werk voor op de muur van Madamster, waarover binnenkort meer . Maar ook een workshop tuften (kleed maken met een soort ‘gun’) met vriendinnen en ik gutste een linkerkant uit die ik deze week hoop te drukken.
Ik vergeet vast nog een hoop, maar het was in ieder geval een positieve maand. Wat me heel blij maakt en uit laat kijken naar de zomer!

Goedemorgen! 早上好！ Buongiorno!
Een beetje later dan normaal typ ik dit berichtje. Vorige maand hebben we eindelijk de eerste 23 professionele foto’s gekregen van de fotograaf Marco Colonna . Ik zet er een paar voor jullie alvast in deze post om te kunnen bewonderen. Als het goed is volgt de rest in april, dus daar kijken we naar uit!
Het was naast de normale werkweken voorjaarsvakantie. Ik was soms natuurlijk wel even bezig, maar heb er ook bewust voor gekozen echt te rusten deze week.
Narinder was in Japan met de studenten van Kotatsu, dus ik had het rijk alleen. Lekker opgeruimd natuurlijk, maar vooral heel rustig en soms ook wel ‘stom’ als je dan alleen in slaap moet vallen in plaats van samen. Ik was dus blij dat hij terug was na die tijd, met hele leuke verhalen.
Met het oog op meer creativiteit en sociale activiteiten, maar ook fitness, heb ik veel leuke dingen ondernomen, met verschillende mensen avond gegeten en creatieve activiteiten gedaan en verzorgd.
Vorige maand ging ik voor het eerst via een community voor vrouwen ergens heen en inmiddels ben ik meerdere keren op zo'n uitje geweest. Ik ging met een groep eten bij een Italiaans restaurant, heel leuk om zo anderen te ontmoeten in een gekke setting. Ook ging ik op workshop Koreaans schilderen met inkt en keramiek schilderen. Gisteravond hadden we een mini reünie van de middelbare school, waar niet veel mensen van onze jaarlaag op af kwamen, dus in de toekomst voor herhaling en verbetering vatbaar. Maar heel leuk dat ze dit organiseerden, 10 jaar na data.
Op de planning staan nog een tuft workshop (kleed maken) en nog eens keramiek schilderen. Ook nog verschillende sport- en yoga/ademhalingslessen ben ik van plan te doen.
Met Yarosa en anderen bezochten we de Almere Jungle (aanrader!!), de K3 drie Biggetjes voorstelling in de RAI (Jeugdsentiment), Park Plaswijck in Rotterdam, natuurlijk het ontbijt in het Scheepvaartmuseum met oma en opa, en gisteren gingen we naar de kermis in het Westerpark. Met Chinees nieuwjaar bezocht ik de Nieuwmarkt, waar ik aansloot bij Cindy haar gezin voor de lunch en een bezoek aan de nieuwe kerk voor de Indonesië tentoonstelling.
We zijn bezig met een nieuwe webshop voor Kotatsu en maakten daarvoor de productfoto’s met onze fantastische modellen. Maar ik stond ook zelf model voor mijn eigen website en online presentatie. Via mijninvaljuf.nl scheid ik nu mijn werk als invaller van mijn creatieve/bloggende kant en dat is een hele fijne verdeling. Brenda was fantastisch, niet alleen snel, professioneel en meedenkend, maar ook gewoon super gezellig en flexibel!
We bezochten de trouwerij van Corrina en Stephan en op kantoor Puur* Events gaf ik de lang gehoopte workshop voor de Puurders zelf: Bob Rossen!
Maar het mooiste van alles is misschien toch wel het thuis kunnen komen in een huis met verse bloemen, kaarsjes aan en fijne muziek, waar de volgende dag zo uit de koelkast een maaltijd voor de lunch op werk gepakt kan worden… en het meest fantastische: de lente komt eraan!

Goedenavond! 晚上好！
In oktober plaatste ik mijn laatste verhaaltje, de verhaaltjes daarna gingen over ons grote feest, in drie delen verdeeld. Zodra we de foto’s binnen hebben zullen we die natuurlijk delen, maar voor nu is het een mooie afgesloten periode van ons leven. We vierden dit met een “Brunch & Bridal Talk” bij ons thuis.
De winter is voor mij altijd een periode waarin ik merk dat ik minder enthousiast en blij ben en echt m’n best moet doen om de lichtpuntjes te benadrukken. Gelukkig gaan veel dingen ‘automatisch’ en haal ik daar wel veel plezier uit, maar ik merk dat de lange donkere dagen en de nasleep van alles wat er goed en kwaad is gebeurd in 2023 wel op momenten zwaarder op me viel.
Anna-Maria wees me op het Year Compass, een vragenboekje als evaluatie op het afgelopen jaar en als vooruitzicht naar het nieuwe jaar. Dus toen ik toch weer zo een moment te pakken had, dacht ik: misschien helpt het juist wel om eraan te beginnen en ik heb niets te verliezen. Ik herpakte mezelf en begon alles heel eerlijk in te vullen. Precies de antwoorden op te schrijven die als eerste in mij opkwamen bij het lezen van de vragen en niets achter te houden.
Het was zo apart, maar het luchtte echt op en opeens leken alle goede en minder goede momenten zoveel overzichtelijker. Het besef kwam dat het meeste vooral door de tijd en de gedachten die ik erover opgebouwd zwaarder waren gaan voelen en ik kon het even bekijken alsof ik een ander was.
Ik heb mezelf direct weten te herpakken en al 2 weken heb ik ge-mealprept (lunch enzo voor elke dag gemaakt) voor Narin en mij en 3 keer per week een workout gedaan. Ook heb ik met vriendinnen afgesproken en via een Community voor vrouwen uit m’n comfortzone een activiteit mee gedaan: wijn proeven (en ik houd niet eens van wijn/ alcohol), wat echt zo leuk was dat ik op een doordeweekse dag gewoon om 00:30 beleefde dat m’n trein uitviel en ik een Bolt naar huis moest nemen. Maar door het plezier/ de nieuwe moed was ik helemaal fit.
Samen met Narin maakte ik een plan over wat we sowieso willen doen in 2024: een reis als Honeymoon, die net wat specialer is dan een andere reis. Maar ook: 2-3 weekendjes weg, veel foto’s, 20 musea bezoeken, datenights, meer activiteiten met vrienden ondernemen, mensen ontmoeten en natuurlijk werk/ groei gerelateerde doelen, waaronder echte focus op wat jezelf vooruitbrengt en niet altijd meteen ja zeggen (super moeilijk als je zo enthousiast bent als ik hahaha)
Ik merkte dat het m’n hoofd zo opende dat ik er weer helemaal zin in heb. Ook helpt het altijd voor mij om erover te schrijven (niet deze verhaaltjes hoor), zodat het meer gekaderd en overzichtelijk wordt. Maar ook om leuke dingen te plannen waar ik echt naar uit kan kijken. Narin gaat volgende week naar Japan met Kotatsu studenten, dus ik plande alvast een aantal dingen naast mijn werkweek in, zodat ik de highlights heb staan. Zo ga ik onder andere een Koreaanse inkt workshop doen, een diner hosten voor vriendinnen en keramiek schilderen.
En last but not least… Sorella en ik gaan na Koningsdag 2 weken naar China!

Na de inspiratie was daar het echte feest. De uitkomst van een jaar plannen. Een beetje zoals mijn stamboom project een boek werd, zo werd mijn inspiratie en het draaiboek dat ontstond ook ons echte liefdesfeest.
Ik zal je meenemen in hoe alles op zijn plek viel… De dinsdag en donderdag voor de bruiloft kwamen de twee grootste groepen gasten aan op het vliegveld. Ik had gezorgd voor speciale kauwgom in de stijl van de bruiloft, tegen de oorpijn in het vliegtuig.
De dagen die daarop volgden waren heerlijk met elkaar, we aten en dronken samen en zagen toffe plekken.
Op de vrijdag was daar de Pizza Party! De outfits hebben jullie in de vorige post gezien. Ik ging voor een 7/8e aansluitende witte jurk met een sjaal en Narin voor een witte broek, witte coltrui en een donkerblauw colbert.
Er waren oneindig pizza’s en drankjes voor iedereen en tiramisu toe. Iedereen heeft zich kostelijk kunnen vermaken en ik zou echt iedereen aanraden een pre-party als deze te laten hebben voor een bruiloft tussen 2 families en daarnaast vrienden, die elkaar nog niet zo goed kennen en verschillen.
Daarna gingen we naar het hotel en we startten de dag met een ontbijt. Yarosa zorgde ervoor dat iedereen wakker zou worden met de Bruiloftskrant. We schoven ze onder ieders deur door en zo kon iedereen de dag starten met ons verhaal. Daarna gingen we naar het ontbijt en startte de make-up.
Mijn vriendinnen en ik gingen in de make-up bij de artiesten die ik had ingehuurd en Diana deed mijn haar. Toen waren daar de fotograaf en Videograaf en begonnen zij met hun werk.
We wachten nog op de foto’s dus dat houden jullie te goed, maar we maakten foto’s met de meiden en Narinder deed datzelfde aan zijn kant van de locatie met de jongens.
Niet veel later startte de ceremonie en alle gasten verzamelden zich voor ‘het grote moment’. Na de bruidskinderen kwam Narinder op en daarna was het mijn moment. Het was zo mooi, maar het gekke is… in dat moment lijkt het heel snel te gaan en vooral voelt het alsof het langs je heen gaat.
Na de ceremonie gingen de gasten wat eten en proosten en wij gingen voor de foto’s het toch wat druilerige weer in. Ondanks dat alles volgens plan B naar binnen moest hebben we er toch echt wat van kunnen maken.
Na de foto’s met elkaar gingen we terug naar de gasten om met hen foto’s te maken. Natuurlijk was dit veel moeilijker dan op papier, dus ik hoop maar dat we met iedereen een foto hebben kunnen maken, en anders hadden ze maar moeten rennen. Haha!
We liepen met de hele groep richting de feestzaal om te gaan eten en drinken en daarna de hele avond te kunnen dansen. Bij aankomst stond er een heerlijke antipasti klaar voor iedereen. Het was zo mooi gedekt! Iedereen pakte een bordje en ging zitten om te eten.
Ze liepen langs de persoonlijke kaartjes die Narinder en ik voor iedere gast gemaakt hadden en zorgde voor een emotioneel momentje natuurlijk. Daarnaast lag dan een bloemenzee met foto’s van dierbaren die we verloren hebben en oude foto’s van generaties die voor ons trouwden, zoals onze ouders en oma’s en opa’s.
Toen iedereen zat en de antipasti op zijn einde liep, werd het voor-, hoofd- en nagerecht geserveerd. Onder genot van de zangeres was iedereen heerlijk aan het eten. De kinderen konden naar de nanny’s toe die een lange tafel hadden met verschillende leuke activiteiten voor hen. Ik had een speurtocht gemaakt waar ze gedurende de hele dag stickers konden verzamelen en zodra het feest begon konden ze hun volle stickerboekje laten zien bij de DJ en zo hun medaille in ontvangst nemen.
Zulke blije koppies. Echt heerlijk
Na het diner speelde de DJ en had iedereen drankjes en gezelligheid op verschillende soorten muziek, Nederlands, Engels, Italiaans en Hindoestaans. Het was zo leuk om te zien hoe iedereen genoot.
Narin en ik deden onze openingsdans, welke we hadden ingestudeerd met een choreograaf en later kleedde ik me om om nogmaals samen een dans te doen. Daarna dansten we de hele avond en sloten we af met Bloed, zweet en tranen van André Hazes.
De volgende dag begon veel hectischer dan verwacht, maar hebben we uiteindelijk zo een heerlijke dag gehad bij een restaurant met familie en vrienden. Waarna we nog een stadje bezochten en daarna doorreden naar Monopoli waar Narinder een prachtig en knus hotelletje had gevonden met een heerlijk ontbijt, rozenblaadjes op bed en een bubbelbad.
Opnieuw maakten we er met vrienden hele leuke avonden van. Het was heel bijzonder en zéker onvergetelijk!