Japan verhaal, mei 2023

Japan verhaal!
Ik beloofde jullie het Japan verhaal nog, omdat door alle toffe dingen het verhaaltje van de maand al zo lang werd.
Natuurlijk hebben jullie ook nog foto’s van het wettelijk huwelijk tegoed, maar nu als eerst het Japan verhaal.
Zoals ik vertelde… kwam ik na de lange reis aan en hoorde ik opeens: ‘Leuk hè, Japan?!’ …
Narinder kwam hij me onverwachts ophalen (zie de eerste video maar!)
Samen gingen we op weg naar het hotel om de tassen achter te laten en daarna gelijk op pad om sushi te eten bij een konbini (kleine supermarkt) en een baas van hem te ontmoeten. Die middag bezochten we de kit fabriek, waar Narin ooit stage liep…
We stapten in de auto van de baas en ik dook gelijk in een ‘local experience’. Schoenen uit, helm op en op onderzoek door de fabriek. Die avond aten we Kushikatsu, dat is zo ongeveer alles wat je kan bedenken gefrituurd en op een stokje.
Asperge, een blokje kaas, stukje vlees, een garnaal. En dat allemaal in een chique restaurantje met een persoonlijke bediende.
Die avond was ik helemaal uitgeput, maar Narinder wilde nog graag naar de ‘Donkey’. De Don Quichot is een winkel die serieus van alles verkoopt dat je kunt bedenken en daarover dan heel veel reclame maakt in de winkel zelf. Ik raak niet snel geprikkeld, maar dit maakte mij zelfs overprikkeld, bovenop die moeheid.
De volgende dag gingen we op pad met de groep, we namen iedereen mee naar Kyoto, waar we verschillende tempels, het bamboebos en natuurlijk de Fushimi Inari Shrine, de (lijkt wel) eindeloze oranje houten poorten route, waar je doorheen kan wandelen.
Natuurlijk klommen we tot de top en zaten we aan het einde van de dag over de 30.000 stappen. Na een ontbijt en lunch van de Konbini eindigde ook dag 2 met Kushikatsu, alles gefrituurd op een stokje.
Zo zie je maar, je doet zoveel op zo’n dag dat al je eet plannen er bij in lijken te schieten.
Dag 3 ging ik zelf op pad, nadat ik met Narin bij een lokaal eet tentje gyu don (rijst met biefstuk) voor ontbijt gegeten had. Ik had zoveel zin om nu mèt energie door die Donkey te wandelen, dat ik ieder gangpad tot me heb genomen toen ik er eenmaal was. Wel meer dan drie uur heb ik er besteed voordat ik doorliep naar de binnenstad om daar te gaan shoppen. Geluk want ik paste alle Japanse kleding en was in m’n eentje. Genoeg tijd en keuze dus om lekker rustig te genieten van alles wat ik tegen kwam.
Ook aten we bij Narinder z’n oude gastgezin. Echt een te leuke ervaring en het allergrappigst: ik kon gewoon de gesprekken volgen! Dan zijn die wekelijkse live lessen en al die etentjes met Japanse vrienden in m’n woonkamer toch niet voor niets geweest.
De dag daarna bezochten we Nara, alleen was het weer niet veel anders dan wat wij hier vandaag beleefden: regen, regen en nog eens regen. Gelukkig hadden we elkaar allemaal en hebben we er een toffe dag van gemaakt. We aten ramen en liepen tussen de herten door in Nara park. Oké, soms was het rennen want die herten zijn niet gek. Als jij iets hebt en zij willen het… dan komen ze voor je!
Natuurlijk zagen we grote tempels en Boeddha beelden, de een nog mooier dan de ander, maar door het weer was het op een gegeven moment wel mooi geweest en kleedden we ons om zodat we in de avond van Osaka stad konden genieten met z’n tweetjes.
Narin liet zien waar hij altijd ging eten en wat hij deed toen hij daar nog woonde en samen met een groepje vrienden (van daar ook) aten we die avond Sukiyaki. Dat is een soort hotpot met verschillende soorten vlees en groenten die je klaarmaakt in een soepje en daarna door een rauw ei en soya- en sesamsausjes haalt. Serieus…
Echt. Niet. Normaal. Zó lekker!
De ochtend daarop gingen we samen op reis door Osaka, want opnieuw had de groep een vrije dag. We bezochten héél veel manga winkels, zagen ontelbare drinkmachines en overal waren de toiletten super schoon. Japan is echt gemaakt op de convenience van de mens.
Overal kan je gratis gebruik maken van toiletten met vogelgeluiden, brilverwarming en bidet in 10 verschillende opties, als je dorst heb loop je maximaal 20 meter om een automaat te vinden voor wat drinken en anders vind je op de hoek van de straat wel een konbini die alles heeft wat je nodig hebt, plus versere sushi dan hier in een chique restaurant.
Daar je zo makkelijk bent voorzien van je eerste levensbehoeften hoef je je als toerist alleen maar druk te maken om leuke dingen te doen!
Dus opnieuw zochten we maar een restaurantje. Dit keer een BBQ restaurant om de welbekende, op je tong wegsmeltende, wagyu te eten. Jammie!
We sloten af met een traditionele purikura (zo een hele schattige foto in een fotohokje van een gamehal) en met een drankje met iedereen in bar Yolo, wat inmiddels een beetje de hotspot van de reis was geworden voor velen.
Toen we weer wakker werden en we onze dagelijkse Family Mart ijs koffie gedronken hadden, was het weer tijd voor een nieuwe dag! Deze dag vertrokken de studenten weer naar de AirPort dus we moesten uitchecken en alle koffers naar een opslagplaats brengen.
Zo kon iedereen nog even de laatste uurtjes in Osaka besteden zonder koffer, wij gingen voor sushi bij een prachtig restaurantje. Zo eentje uit de films, van hout met allemaal chefs.
Narinder maakte met iedere Japanner een gesprekje en de oudere man die naast ons aan de bar zat werd zo al haast een vriend.
Toen iedereen op de AirPort was ingecheckt en later naar de gate kon, gingen Narinder en ik terug naar de stad. We aten okonomiyaki, een soort pannenkoek met sla en veel sausjes die ze aan je tafel komen klaarmaken op een bakplaat.
We moesten goed eten want die nacht sliepen we in de nachtbus. Onze eigen vakantie was begonnen!
De nachtbus was veel comfortabeler dan we hadden gehoopt en na best een goed nachtje kwamen we aan in 上高地, Kamikōchi. Een totaal andere wereld. Het was er zeker 15 graden kouder dan in Osaka, maar ook was het een berggebied met sneeuwtoppen en hikepaden. (Besef even dat ik altijd glitterjurkjes, maar vooral hakken aan heb - en dus ook mee heb. Oeps!)
Uiteindelijk kwam het goed doordat Maho, een vriendin van Narinder, van wie haar ouders de eigenaar zijn van de Ryokan waar we verbleven, veel warme kleding had in mijn maat. Dus ondanks de hakken ben ik niets tekort gekomen.
In de Ryokan was alles traditioneel Japans, zoals je kunt verwachten. We sliepen in een kamer met bamboe matten op de grond (Tatami), en de waskamers deel je met andere vrouwen. (Mannen met mannen). Je kunt jezelf daar dan eerst helemaal reinigen op een krukje en daarna stap je in een heerlijk heet bad van vers bergwater, terwijl je de aapjes onderaan de besneeuwde bergen door de bomen ziet slingeren.
Voor iedere maaltijd na het hiken werden we in de Japanse Yukata’s (kleding) verwacht en opnieuw verrast met allerlei gangen aan lekkernijen en overheerlijke vis, vlees en soepen, naast de rijst.
Na deze fantastische experience was het alweer tijd voor de laatste stop: Tokyo. We hadden er precies 1,5e dag voor.
We startten met een Indiase maaltijd, want Narinder had me al de hele vakantie lekker gemaakt dat Indiaas eten in Japan echt fantastisch was. En het heeft niet teleur gesteld! Een naan zo groot als m’n bovenbeen en heerlijke curry’s. We hadden dus weer genoeg energie om de stad te verkennen.
We hadden een super fijn hotel, bezochten een school, aten nog meer sushi en gingen met vrienden wat drinken. Een heerlijke afsluiter van de vakantie voordat we samen terug vlogen naar Amsterdam!
Moe maar voldaan en wat ben ik blij dat ik weer even Azië heb kunnen voelen en proeven. De volgende vakantie wordt Italië in augustus, waar we alles voor de bruiloft kunnen afronden en de puntjes op de i kunnen zetten voor oktober.
Over het wettelijk huwelijk aankomende week meer…