Nieuwsgierig geworden naar mijn andere sociale media accounts?
​
Op instagram ben ik te volgen via mijn
​persoonlijke account: @LarissaLoman

en mijn Instagram reisaccount: @travelsChina

Op mijn EF Pinterest bord vind je ook foto's:

Mijn verhalen kun je dagelijks volgen via mijn snapchat, scan de code om mij toe te voegen

Wakker wordend deze morgen, zag ik hoe Trump steeds dichter bij het presidentschap van de Verenigde staten kwam. 
Hij won. Trump is de nieuwe president van een van de meest invloedrijke landen van onze wereld.

Verdrietige en geschokte posts kwamen er in mijn Facebook tijdlijn voorbij. Nieuwspagina's stroomden vol met gerelateerde berichten. De mensheid is in shock.

Ik dacht aan een droom, een droom die ik vroeger vaak had:
Ik lag in bed, sloot dan mijn ogen en zag de aarde. Onze grote ronde planeet.
Mega eigenlijk, maar ik had er grip op. Mijn kleine handjes en mijn grootse ideeën. Ik zag zoveel mensen, iedereen was druk bezig. Die avond zou het evenement weer plaats vinden.

De avonden dat ik dit droomde waren de avonden waarop ik iedereen van de wereld weer had uitgenodigd aan tafel. Een hele lange. 
Iedereen was ermee bezig. In India maakte ze de Curry, in Mexico de guacamole, in Amerika zetten ze alvast de thanksgiving gerechten op tafel en in China piepten zoveel rijstkokers. 

​Ik vroeg mensen niet hun best te doen of een lach mee te nemen. Dat was vanzelfsprekend.
Om de afgesproken tijd zat iedereen aan tafel. Even een moment van stilte voor zij die dat wilden en we begonnen. We deelden en lachten de hele avond.
De gerechten werden doorgegeven en na een uurtje of twee ruilden we van plaats. Dan konden we met anderen praten over de mooie en minder mooie, meegemaakte, momenten en de verschillende culturen en ideeën over dit leven.
Na het eten ruimden we samen af en hielpen elkaar met het naar bed brengen van hen die te moe of ziek waren. 
Daarna maakten we een volgende afspraak voor het evenement.

Zo maakten we elkaar rijker. Elke droom weer. 

Wat mogelijk is in kinderdromen is helaas niet altijd mogelijk in het echte leven.
Toch weet ik zeker dat we dit gevoel wel uit de droom naar de realiteit kunnen halen. Al is het maar door een lach te delen. 

Juist nu! Deel wat jou waardevol is, laat een traan wanneer nodig en troost hen die het nodig lijken te hebben. Lach om het mooie, dat overal te vinden is en wees met elkaar. 

Zo maken we elkaar rijker. Elke dag weer!

Hoi hallo,


Ik ben nu 3 weken terug in Amsterdam en ik vond dat er ook wel even een post mocht komen over hoe het is om weer in Nederland te zijn.


Het overgrote deel van dit jaar heb ik in Beijing gewoond, gestudeerd en gewerkt. Met het halen van mijn HSK3 als kers op de taart.


Het is natuurlijk even wennen om opeens weer in het 'normale' leven te stappen.
Maar het is zo ontzettend fijn om alle bekende gezichtjes, in plaats van op Skype of live op Facebook, ook weer echt live te zien en vast te kunnen pakken.


Deze drie weken begonnen met mijn verjaardag, die na een mini-feestje in Beijing nog met een mini-feestje in amsterdam werd gevierd.
Vanuit Beijing kreeg ik voor m'n verjaardag zelf een rijstkoker, 10 pakken rijst en 300 paar chopsticks opgestuurd. #lovelovelove!!
Koffie- en lunchafspraakjes volgden. Love it!


Een zondag reed ik als cadeautje van Angel dan nog zelfs zelf naar slagharen. Niet te geloven, zo ver weg! Gelukkig was er cruisecontrol ;).
Een andere zondag stonden we, na het werken tot 3:00, om 7:30 alweer op de Amsterdam look-out. Voor yoga en de swing.


Tussendoor stond ik in glitterjurkjes of in een zwarte blouse op feestjes van Puur*, maakte ik veel mensen blij met citygames, tapte ik biertjes in de Blauwe Pan en vanaf deze week staan er weer iedere dag tattooklantjes ingepland.


Ook een beetje omdat m'n enkel kneusde tijdens het leuke Spicegirls-Halloween-feestje. Oeps!
Dat gaf dan wel weer veel tijd om te leren, want ik ga over 29 dagen mijn HSK4 halen in leiden. #hopeso (nog 289 karakters...)


Weltrusten voor nu. Liefs!