ZO kort! het vliegt voorbij!We beginnen de dag op de begraafplaats... Nog even lang ome Michel en tante Rosa... met kamers in overvloed.. enkel voor de schoonmaak. Foto! Met z'n allen! En.... dooooooor! Op naar Taranto! Das nog eens iets anders.. chiquer dan sjiek ;) Andere 'familie' opzoeken! Maaaaar wat gebeurt hier nou? Een vrouw wordt helemaal onwel, gelijk politie en ambulances... Brrr.. dan maar weer m'n sjaal over mijn hoofd, wat regent het! Door naar de mozzarellawinkel van Italie! Marzulli! Even gedag zeggen... en proeven natuurlijk! 't is alweer donker... het eten wacht... Op naar statte! Wat een luxe en plezier. Aan tafeeeel! Na het eten gingen we het dorp in met 'the statte-gang'... Was weer mega gezellig, geen tijd gehad voor selfies, maar de koffie was lekker en de sfeer was goed... Trusten!
Marktjes en familie...Voordat we het door hadden ging de wekker... en daar waren we, als magie,al op de markt... Grottaglie, vervallen maar prachtig! De lievelingsmaten zijn er wel wat anders... (kleuren patronen en stoffen ook trouwens...) Op zoek naar de pizzeria uit onze gedachten... ergste is: ik ben de naam nu alweer vergeten... Gevonden!De markt was wel erg 1980... dan toch nog maar wat zoeken in de Mongolfiera ;) Wat we vinden? Koffie! en... eindelijk Harajukulovers 'G'... Na deze helemaal nergens meer te vinden. Ook hier de laatste EVER... We verdrinken er in... Hoe dan! Zuid italie.. en wat vind je? Een ijsbaan... uurtje schaatsen dan maar, toch! Om de dag af te sluiten aten we heerlijk bij zia Vittoria en oma Jantje... SMILE!
Wat is het heerlijk!Goooeeedemorgen... begin de dag hier goed met warme melk (,koffie) en koekjes ;) Laat wakker worden (10:00) mag dan wel op de eerste echte dag... maar we gaan iet niksen! Hoppa! Weg... Vai! Naar de kerk van st. Michele... vergane glorie. Jammer, zo mooi! Christus beeld in Crispiano... stop 2! LACHUH... En... door! Op bezoek bij zia Vittoria en Ome Jantje in Crispiano gezellie! Leuk leuk... Nu nog even naar 't Chinese winkeltje van Crispiano. Troep in oooovervloed, pfffff... Selfie in da mirror. Like Vivian Maier! Nog even naar een winkelcentrum, je bent op vakantie of niet! Ijsjes eten terwijl je buiten bevriest... Selfiesticks zijn geweldig... Buon appetito! Nog even een liedje voor het slapen... Is hier vandaag grijs gedraaid, hoofdpijn van m'n eigen stem. Oeps! Buona notte...
Vliegtuigje pakken!Jaaajaaaa! We zijn in Italie! Gister zijn we aangekomen. Toen we uit het vliegtuig stapten hadden we een regenbui van jewelste.. maaaar ook dat is het helemaal waard! Ready! Natuurlijk nog even een selfie before we go.. OOOH! Roomforthoughtmomentje... oeps bewogen Geen weg meer terug! Anussia @ Eindhoven airport... In de priority-rij! Feest! IMPORTANT NOTICE: We zitten! Ik gezellig 12 rijen achter iedereen... twee hele aardige mannen naast me. Wonen 50% van de tijd in Italie door hun bedrijf... Vliegtuig modus is ooooon! Dat betekent dat we gaan vlieguh! Op m'n achtergrond heb ik trouwens een foto van pinterest... IK BEN FAN! Liu ye heet de kunstenaar... betoverend! Daar zijn we! Nu even zoeken naar een mogelijkheid tot upgraden voor de auto, we hebben een oma extra meegenomen (ofcourse, ofcourse!) Na al dat rijden heerlijk aangekomen bij de FAM. ;) Eten en kletsen en eten en... kletsen! (en ofcourse de selfiestick testen) Trusten... Tot Plogs!
De culturele uitstapjes gaan door en door en door. Doe er wat mee en ga er ook op uit.. Bijvoorbeeld tijdens een te leuk uitje bij Puur* events... Of geniet van de oude Jordaan tijdens het drinken van een kopje koffie in de Blauwe pan. Before het Tassenmuseum Foto's van Google images After... (dus in het Tassenmuseum...) Niet te geloven he? Even een shock om erin te komen... Deze tassen zagen wij pas halverwege de excursie, maar wij waren er zelfs toen nog van in shock! Knap gemaakt, dat zeker... Maar heftig, echt. En start!In de ochtend zat in nog op kantoor Pinterest-collages te maken voor onder de offertes (ze worden te gaaf!) en Flickr foto's te taggen. Maar na de lunch en nog wat knippen en plakken op m'n mac werd het tijd voor het echte werk. Jas aan en erop uit! Daar stond Jantien al bij d'r oranje fietsie te wachten. Gelijk naar binnen, praatje met de medewerkers... kaartjes kopen en hoppa helemaal naar boven. Daar zagen we deze tas (op links dus)... De oudste tas in de collectie van het tassenmuseum, dus niet de eerste! helemaal gemaakt van geitenleer, en zelfs met een mooi bewerkte hendel... Gaaf he? Er was zoveel moois te zien... wat een tijd en werk zit er in al deze tassen... helemaal naar de mode van haar tijd... hier even een kleine greep uit de collectie. Leuk he? Hier nog glimmy stuff... Maar om echt te ervaren hoe het museum was moet je er natuurlijk heen gaan! En er zijn zoveel musea in Amsterdam en de rest van de wereld die het waard zijn om een bezoekje te brengen... Zeker niet saai! We liepen helemaal omlaag en kwamen steeds meer in het nu... De tassen kregen minder tierelantijntjes en werden strak en bedacht. We verlieten het museum na anderhalf uur en aten nog een gebakje bij De Drie Graefjes (ken je dat?), best bekend maar ik heb er nog nooit zo een viezig taartje gegeten. Achja, de latte macchiato was wel goed. De dag eindigde op m'n oude schooltje waar we de profielwerkstukken, ook alleen maar mensen met passie voor een bepaald onderwerp. Allemaal mooie documentaires van de laatstejaars bekeken. Mooie dag, fijne beleving. Tot blogzzzz!
... want dat was het ook! Een hele rare dag startte, ik versliep me zelfs. Om 8:30 moest ik op kantoor zijn en het was toch echt 8:48 op mijn klokje... O mijn god, ik weet zoooo zeker dat het 5 minuten eerder 6:00 was. Grrr... Snooze! Nouja, ik belde dat ik me verslapen had en mijn collega'tjes en ik spraken af om 10:00. Snel, snel, snel! douchen, aankleden, haar fohnen... 'Tring, Tring!' Natuurlijk... De afspraak werd 10 minuten verzet.. mweeh! dan had ik me minder hoeven haasten want ik stond al op de pont! Ik reed dus maar verder en wachtte voor de Sint Nicolaaskerk... en wachtte en wachtte... 20 minuten later dan gepland was iedereen er en begon onze leuke dag! We zouden vandaag alle partners van Puur* Amsterdam gaan bezoeken. We startten met een korte introductie 'Ken je je stad?' in de lobby van een NH hotel, en liepen door de oude binnenstad langs en door de mooiste locaties! Rond 2'en kregen we trek en aten heerlijk bij de Bakkerswinkel.. Overheerlijke latte macchiato's, verse sapjes en smoothies stonden er even laten op onze tafel... We genoten van onze quiches en luxe broodjes, en toen we helemaal maar dan ook helemaal vol zaten liepen we weer verder. We bezochten nog een laatste locatie en liepen terug naar mijn canta'tje. Dat werd dus proppen. Het werkte dan ook niet helemaal mee dat mijn achterdeurtje niet in het slot viel enzo...
Te leuk! Ik stop met kletsen... vermaak jij je oogjes maar... hahaha Zeker een aanrader! en zulke vriendelijke mensen!
Had ik maar mascara opgedaan...
Bijna de hele kantoordag zat er al op en voor het laatste uurtje bracht ik een bezoek aan FOAM, een fotomuseum in Amsterdam. Laatste kans om de foto's van Vivian Maier te spotten! Ik kocht via internet een kaartje, maar hier werd in het museum niet naar gevraagd... Gekkig joh! In de eerste hal werd ik al gelijk betoverd door foto's van de Japanse fotograaf Araki. Hij werkte voor deze collectie met zwarte achtergronden, bloemen, en poppen. De kleur van de 'levende' materialen popte als het waar van de achtergrond af. Hiermee benadrukt hij hoe dicht het leven bij de dood staat. 'Heaven & Hell' heet deze collectie. De volgende hallen wekte meer een schokkend gevoel... Foto's vol Japanse poesjes, alles open en bloot, letterlijk. Rode strepen van het bloed, open wonden en aan het bed geketende lichamen. Heel apart, maar het kleurgebruik daarintegen was wel weer erg mooi. Verder lopend werd ik opnieuw omringd door foto's die deze man geschoten heeft. Dit keer weer naakten, maar in plaats van dat zij met bloed beklad waren, waren de foto's vol verf gegooid. Heftig, maar gaaf. En eindelijk kwam ik aan bij de tentoonstelling waarvoor ik gekomen was, die van Vivian Maier! JA! Het verschil met de voorgaande foto's was gigantisch. Vivian Maier was haar hele leven nanny van rijke gezinnen. Ze maakte graag foto's van het 'echte' leven. Geen opsmuk, maar 'gewoon' echte kinderen, echte mensen met echte bezigheden. Zo fotografeerde zij graag spelende kinderen, maar ook volwassenen en ouderen van ieder 'soort'. FOAM heeft een prachtige tentoonstelling weten neer te zetten. Zo bezaten zij niet alleen de selfies van Vivian (jajaaa, selfies!) maar ook een ruime collectie zwart/wit foto's, kleurfoto's en bewegend beeld! De tentoonstellingsruimte waar het werk van de gouvernante hing was dan ook de drukte hal van het hele museum... Mensen stroomden in en uit (te horen in het hele gebouw, de vloer kraakte namelijk niet normaal). Zeker niet gek... Want de foto's waren mega indrukwekkend, en prachtig om te zien. Deze foto's zijn oorspronkelijk van FOAM en kunstbeeld.nl Het was een genot... en zo gaaf!
|
Larissa
|