LARISSALOMAN.NL
  • Home
  • Over Larissa
  • Projecten
    • Professionele Projecten
    • Creatieve Projecten
  • Blog
    • China Ervaringen

Blog.

'De eerste dag' na quarantaine 2020

16/5/2020

Opmerkingen

 
​Deze week zijn de scholen weer begonnen. Ik vond en vind het bizar. Afgelopen maandag was de eerste dag en toen ik in de auto zat richting het schoolgebouw voelde het alsof ik iets aan het doen was wat nog niet mocht. Iets wat niet goed was om te doen.
Gisteren schreef ik over de dag die ik het tofst vind: de ‘op-een-na-laatste dag’. Vandaag gaat het over ‘de eerste dag’. Want de ‘eerste dag’ na de lockdown komt (of het nu nog jaren duurt of niet) voor iedereen steeds dichterbij. De scholen trappen af!
De eerste dag is zo een dag vol emoties. Verwachtingen, hoop, angst, blijdschap en wat al niet meer. Gemixte gevoelens: misschien keek je wel dagen uit naar deze vakantie of reis en is hij nu hier... hoera! Misschien is dit wel de eerste dag dat je zonder hem/ haar verder moet... Is het de eerste werkdag bij je droombaan... is het de eerste dag als papa/ mama of dat je kleintje naar school moet.
Zoveel voorbeelden zijn nog te noemen, maar je snapt hem.
De eerste dag brengt een herinnering, een gevoel, maar ook een emotie met zich mee. Je weet precies met wie je was, waar je was, wat je gevoel was. Misschien weet je zelfs wat je aan had èn waarom. Het is een verandering van wat je ‘gewend’ was.
Het is goed om ‘gewenning’ te breken. Het geeft nieuwe blikken en showt durf.
De afgelopen jaren maakte ik naast veel ‘op-een-na-laatste’ - ook veel ‘eerste’ dagen mee.
Mijn eerste dag in Beijing (2016) was gestoord. Het was -20 graden bij aankomst in de stad en mijn koffer voor de aankomende maanden was niet in het vliegtuig gedaan. Toen ik dat besefte, na een half uur te lang bij te band te hebben staan wachten moest ik met zero Chinees die koffer in Beijing zien te krijgen. Zo snel mogelijk. Google, whatsapp en Facebook waren geblokkeerd en zonder VPN kon ik de KLM dan ook niet bereiken. Ondertussen ging m’n telefoon over. De hostvader: ‘你在哪儿?我在这里等你!’...
Ja, zo klonk het voor mij ook. Gestoord.
- een week later was de tas toch terecht en werd hij zelfs bij mijn hostfamilie afgeleverd - De Chinese karakters die ik als ‘adres’ getekend had bij de receptie icm wat gewuif met mijn handjes hadden het uiteindelijk opgelost. Maar die eerste dag stond m’n gevoel hierover bijna op hopeless.
Mijn tweede keer Beijing was heel anders. De taal was me veel meer ‘eigen’ en ik kon me zelfs bijna zonder hulp redden. Ik wist mijn weg te vinden in de stad en mijn gevoel was alleen maar: YES! YES! Dit is mijn plek!
Voor de keren in 2018 en 2019 gold precies hetzelfde. Dat gevoel was geweldig. Zo gelukkig om daar te zijn.
Hangzhou 2017 en Taiwan 2018 gingen via een organisatie. Dus de verwachting stond dat die eerste dag ‘goed’ zou gaan. Maar nátuurlijk ging het beide keren tegen mijn verwachting in... Juist dat maakte het tof. Haha.
Naar Hangzhou kon ik niet in een keer vliegen, want in Nederland was er geen mogelijkheid om direct een visum te krijgen voor een lange tijd in China. De oplossing was dus vliegen naar Guangzhou, daar 3 dagen blijven en mijn paspoort en andere documenten achterlaten bij de Chinese staat. Met een A4-kopietje en een China-style pasfoto moest ik het die eerste dag dus doen. Ook de binnenlandse vlucht maakten we daarmee, zó onwennig? Zou ik m’n paspoort wel weer krijgen? Kom ik hier wel weer weg? M’n hoofd tolde als een gek.
Taiwan was opnieuw een geval apart. Op de AirPort van Taipei werd ik opgewacht door een student van de organisatie. Ik had haar nog nooit gezien en wist dus ook niet dat zij er voor mij zou zijn. Maar cuteness overload: Ze had een iPad met mijn naam en kwam blijer dan blij aanrennen toen ik uit die poortjes kwam. Ze herkende me van de foto. LARISSA!!! Ze had een bubble tea voor mij meegenomen en een ticket voor een bus.
Verwachting was een auto, van A naar B. Realiteit was een bus van A naar.... (7 uur later/ pikkedonker...) een wildvreemde auto met een onbekende chauffeuse. De bergen in. Daar kwam ik 3 uur (!) later aan bij een kamer die voor het komende halfjaar ‘de mijne’ zou zijn. Mijn B.
(Die onbekende chauffeuse werd uiteindelijk een goede vriendin en collega, dus niet gillen x)
De andere keren dat ik echt ‘op reis’ ging - lees iedere 3-8 dagen naar een andere plek ipv 3-8 maanden op 1 nieuwe plek - was er dus ook iedere 3-8 dagen weer een ‘eerste dag’.
“Oh wauw, het is hier prachtig! WAAR IS DE AIRBNB? Hoe kom ik daar? Bah, wat is dit? Omg... zo tof! Huh en dan?”
Een eerste keer voldoet soms aan je verwachtingen en soms niet. Is soms geweldig en soms gewoon bah. Soms is het een warm bad en soms een koude douche. Het komt erop neer dat je zal moeten roeien met de riemen die je hebt, alles komt op zijn pootjes terecht en de tijd zal het je leren, als je doet wat je hart en brein je ingeven. Dat weet je toch? Maar blijf vragen stellen aan jezelf, gaat alles zoals jij wil in deze situatie en moet dat zo blijven? Ja? Houden zo! Nee? Doe er wat aan dan!
- maar voor nu note aan alle collega’s en kids: 1,5e meter van mij vandaan blijven, laterzzz -
Opmerkingen

'De op-een-na-laatste-dag'

13/5/2020

Opmerkingen

 
​Ik kijk uit naar de op-een-na-laatste quarantaine dag.
Hoezo niet de laatste? Ben ik het niet zat? Ik zal het je vertellen.
De afgelopen 4 jaar ben ik veel alleen op reis geweest.
In 2016 maakte ik eindelijk mijn droom waar en ging Chinees studeren in Beijing. Dat jaar reisde ik 2 keer op en neer naar China, dus was er ook 2 keer die op-een-na-laatste dag.
In 2017 reisde ik door Zuid-Oost Azie en woonde ik in Hangzhou. Ik gaf les op een basisschool in Cambodja en China en woonde als au-pair bij 2 Chinese families.
In 2018 gaf ik les in Taiwan en maakte ik in mijn eentje een rondreis door China, net als begin 2019. Die keer alleen samen met Sorella. Aan het einde van dat jaar bezocht ik met Jantien op de valreep ook nog Korea.
Als je alleen (of met z'n tweeën) reist naar een land waar je niets of weinig kent dan moet je altijd even in komen... De eerste dagen van de lockdown had ik precies hetzelfde.
Natuurlijk voelt het een positiever in eerste instantie dan het ander, maar het is dat 'wennen' waar je even doorheen moet.
Al mijn reizen alleen hadden mega-ups en vaak ook mega-downs. Maar daar vertel ik in een andere keer over...
Voor nu heb ik het over die 'op-een-na-laatste dag' - mijn allerlievelings.
Waarom niet de eerste, de 15e of de laatste dag?
Omdat dat dagen van wennen, zoeken of juist afscheid nemen zijn.
De 'op-een-na-laatste dag' is nog niet de dag dat je wegvliegt, maar de dag waar je alle highlights in je hoofd of zelfs in het echt, nog eens nagaat.
Die dag dat je dat ene gerecht kunt eten in het restaurant dat je sowieso gaat missen, die jurk die je zag en niet meer kunt vergeten nog net op tijd kunt aanschaffen... bij die toffe boutique... In dat ene straatje... waar je al die weken doorheen liep alsof het je woonkamer was. Maar vooral datgene dat de afgelopen tijd 'normaal' is geworden, maar je daarna nooit meer kunt herhalen, nog een laatste keer doen.
Ik zet de mijne voor jou (en mijzelf) even op een rijtje. Mijn lievelingsherinneringen - kijken of ik het droog houd. (Spoiler: drooghouden is niet gelukt tijdens het foto’s uitzoeken)
Uiteindelijk gaat het om het herbeleven en overdenken van de afgelopen dagen met herinneringen, ‘het normale’ en de mensen. Alles wat je na die periode niet meer over kunt doen.
Ook in een periode als deze gebeurt veel pijnlijks, maar ook veel goeds. Inzichten en vrije tijd die/dat je in andere tijden niet meer mee zult maken. Al is het met minder mensen of wil je dat het liever niet ‘normaal’ gaat voelen… geniet gewoon echt van al het kleine, uiteindelijk ga je ook hier vast iets van missen en dat merk je pas op de op-een-na-laatste quarantaine dag.
Maar ook die op-een-na-laatste dag maakt het verschil. Hoe heb je die periode ervaren en wat staat er op je te wachten na die dag? Blijf vragen stellen, kijk naar al het moois en geniet
Opmerkingen
    Picture

    Larissa
    ​Loman.

    Leuk dat je mee leest! Hier schrijf ik over mijn leven als zelfstandig ondernemer in Amsterdam, mijn gedachten en interesses.


    Archives

    Oktober 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Juli 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    November 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014


    Categorie

    Alles
    Amerika
    Azië
    China
    EF
    Europa
    Huwelijk
    Interieur
    Interrail
    Italie
    Kunst
    Onderwijs
    Opinie
    Prenten
    Reizen
    Taiwan
    Tattoo
    Uitjes
    VLOG



© 2025 Larissa Loman | Alle rechten voorbehouden​
  • Home
  • Over Larissa
  • Projecten
    • Professionele Projecten
    • Creatieve Projecten
  • Blog
    • China Ervaringen