Valentijnsweekend en Stamboom!

​Ik houd ervan om te organiseren, te vieren en blij te maken.
Twee weken geleden schreef ik mijn laatste berichtje. Dat is kort! Helemaal nu, tijdens een lockdown met avondklok... Want: waarover moet je dan schrijven?
Nou, de laatste keer dat ik schreef zat ik er net weer bovenop. Ik had en heb het er op momenten echt wel moeilijk mee dan zoveel nu ‘niet kan’. Dat je overal bij na moet denken en moet overwegen wat binnen de regels valt en wat niet.
Zelfs al merk ik dat steeds meer mensen als een soort jojo met de maatregelen meedoen. Dan wel, dan niet, dan een beetje, dan mét een stándpunt niet... dan weer wel.
Om het voor mijzelf dragelijk te houden ben ik projectje na projectje aan het zoeken en uitwerken en naast de lessen op school teken ik de illustratie bestellingen weg.
Mijn nieuwste en grootste project op het moment is het uitzoeken van mijn stamboom. Inmiddels ben ik 147 voorouders verder en van velen weet ik buiten de geboorte- en sterfdatum ook de beroepen en waar ze vandaan kwamen. Zo bijzonder... maar dit project krijgt een lang staartje, dus daarover de volgende keer meer info...
Ik heb voor het eerst ooit ook zelf een illustratie besteld, voor de feeling en het proces. Want: hoe exciting is het eigenlijk als je iets besteld wat persoonlijk is? Én speciaal voor jou gemaakt?
Nou nog wel meer exciting dan ik dacht! Wat vinden jullie?
Dit weekend hielden we een Valentijnsweekend. Maar eigenlijk was het ook wel een mini get-away in eigen stad. 3 avonden ‘uit eten’ (lees: take away in het hotel), een high tea en een heerlijke ontbijt box.
Verdwalen in een doolhof, slapen aan de grachten... met uitzicht op de canta, die wachtte op de Singel, om ons in de ochtend weer mee te nemen op reis door eigen stad.
Afgeloten met een romantisch diner en kaarslichtjes thuis + tiramisu toe.
Het voelt nu extra bijzonder om er even tussenuit te zijn. Na weken thuis les geven en to-do lists afwerken voor afwisseling in de dag was ik er wel aan toe. Ook het feit dat de scholen weer open zijn is heerlijk. Het contact met de kinderen zorgt voor een totaal andere werkervaring. Echt!
Veel hebben we er nog niet van mogen genieten, overigens... Morgen is het code rood en dat zorgt er dus opnieuw voor dat ik (net als afgelopen maandag en dinsdag) online de lessen geef aan mijn groep 5.
Het nieuwe normaal is voor ons allemaal nog lang niet ‘normaal’, helemaal nu het mentaal aan velen van ons begint te bijten...
Voor mij zijn het de to-do lijstjes en iets plannen (thuis) om naar uit te kijken de twee grootste helpers. Ze doen het zelfs heel goed!
Wat sleept jou de lockdown en avondklok-tijd door?