Deel 2: “De Bruiloft: De inspiratie, de leveranciers, het entertainment en de uitnodigingen”

Op de grond naast m’n bed typ ik dit berichtje. Ik had hem al helemaal af en wilde hem posten, maar iets gebeurde en ik was het kwijt. Zo jammer, dus moest ik even de kracht verzamelen om het opnieuw te maken en delen. Hier is hij dan!
De trouwwebsite was de lucht in… De Save the Date kaartjes waren bij de gasten dus het kader was gezet. Het kon gevuld worden!
Maar voordat we het programma konden vullen, was er natuurlijk iets heel anders belangrijks om te vullen: de gastenlijst. Want een liefdesfeest is niet een liefdesfeest zonder familie en vrienden.
We besloten dat we iedereen die dicht bij ons stond en de vrienden die we vaak zien en spreken uit zouden nodigen. Alleen daarmee zaten we al gauw tegen de 300 gasten. We wilden er zeker 60, dus we wachtten het af. Een bruiloft in het buitenland, hoeveel zullen er dan komen? 30% 40% 70%?
We hadden geen idee en waren blij verrast dat er gewoon 140 personen zouden komen. Hoe fantastisch en mooi want daardoor konden we inhoudelijk nu alles op het vaste aantal gaan plannen. Als gasten eenmaal een ticket hebben geboekt hebben, verkouden of niet, hebben ze natuurlijk meer een stok achter te deur dan bijvoorbeeld op een bruiloft in Nederland. Dus dubbel mazzel!
We wisten dat we dit goed wilden vastleggen. Narinder maakte dus een keuze van fotografen en videografen die aan onze voorkeuren voldeden en hij zette alle details op een rijtje.
Met verschillende professionals hadden we videocalls en ondanks dat meerdere een goed gevoel gaven, met of zonder taalbarrière kozen we toch voor degene waarvan we direct verliefd werden op de stijl. De foto’s van Marco Colonna en de video’s van Angelo Susco .
Ze zullen in het nieuwe jaar alles aanleveren en we kunnen al bijna niet meer wachten. Zo exciting!
De photobooth vond ik na langer zoeken. Soms heb ik het gevoel dat in Zuid Italië de tijd nog een beetje stil staat en alles wat meer ouderwets is. Maar juist dat geeft het charme, zo ook met de uiteindelijk gekozen photobooth. Zoveel service! Er was zelfs iemand die iedere foto bijknipte en direct in het gastenboek plakte. Zo hebben we van veel gasten een leuk aandenken.
Voor het entertainment hadden we zangeres Luka Hajdini. We kwamen haar tegen tijdens de oriënterende reis in Lecce afgelopen januari en mama Soraya was direct fan. Ze hielden contact en we kregen haar optreden cadeau voor tijden het diner. Live muziek en heerlijk eten, niets om meer te wensen toch?
Voor het dansfeest was het lastiger. Want de gasten hebben hele uiteenlopende muziekstijlen en Nederlandse en Hindoestaanse muziek is voor de gemiddelde Italiaanse DJ natuurlijk een ver-van-mijn-bed-show.
Via-via hadden we een Hindoestaanse DJ gevonden dus bezochten we een feestje van hem in Den Haag. Maar al gauw kwamen we erachter dat dat voor ons geen match was. Toevallig liepen we die avond ook ‘het verkeerde feestje’ binnen, waar de muziek beter beviel. Met die DJ hielden we contact en maakten we een afspraak over het aanleveren van een aantal playlists voor een eventuele Italiaanse DJ.
Nou, dus wij op zoek en ja hoor! Italiaanse DJ gevonden. Hij was bekend met de locatie en vinkte al onze idealen af. Maar je raadt het al. Het contract duurde en duurde en uiteindelijk kreeg ik een maand voor de bruiloft bericht dat het toch niet meer ging lukken.
Gelukkig stuurde hij direct een fantastische concullega die we konden ontmoeten en wisten in te huren. Hij heeft de sterren van de hemel gedraaid en alle mensen de dansvloer op gekregen. Chapeau!
De laatste leveranciers zouden korter van tevoren geregeld kunnen worden, dus dat bewaarden we voor de zomer.
Zo hadden we nu genoeg tijd om te ontwerpen en te werken aan het uiteindelijke draaiboek van 93 pagina’s.
Daar zette ik alle details en andere vulling voor het kader in.
Van de dresscode tot outfits voor de bruidskinderen. Van het printwerk tot het totale verloop van Plan A (niet wetende dat het uiteindelijk Plan B zou worden).
De dresscode zag ik al helemaal voor me: roze van de liefde, oranje van Nederlandse en Indiase tinten, blauw van de hopelijk strakblauwe lucht en groen van de tuinen en het landgoed van Puglia. Andere pasteltinten waren ook een mooie toevoeging. Alleen een aantal dingen waren natuurlijk wel uitgesloten: zwart, maar ook rood en wit want dat zijn in de culturen wel de kleuren voor de bruid. Ik keek zo uit naar wat iedereen aan zou trekken en was steeds zo benieuwd naar iedereen zijn plannen.
Daarnaast maakte ik natuurlijk hele Pinterest borden vol inspiratie. (Zie hieronder een greep uit de collectie, vermengd met wat foto’s van tussendoor)
Aan de hand van de inspiratie en het kleurenschema maakte ik allerlei drukwerk, waarover in de volgende post meer… Want anders stop ik nooit. Je zult wel begrijpen hoe ik m’n hoofd over ieder detail heb gebogen en er dus uuuuuren over kan typen of spreken.
Ik ging alvast op zoek naar verschillende opties voor bedankjes en doosjes, ik liet strikken voor yarosa en de andere bruidsmeisjes maken. Speciale pakjes voor de jongens, bijpassende accessoires voor de meiden.
Light foam sticks voor tijdens het dansfeest. Een Dupatta wall, de muur vol Indiase sjaaltjes om in de avond van je feestjurken een indiase outfit te maken, een cocktail menu… een krant… Alles was er maar ik zal nog niet teveel verklappen.
Waan je even in mijn hoofd door al deze foto’s. Dan ben je alvast een beetje voorbereid voor deel 3 van het bruiloftsverhaal dat binnenkort komt.