Hi! Ik ben een nieuw pad aan het bewandelen, hoe en wat vertel ik in een andere blog. Voor nu moet je weten dat ik wil leren, groeien maar bovenal wil genieten... En daarom 'kindjes', schreef ik mij in voor een rondleiding door amsterdam. Waarom niet! ik een bijzondere middag, zij een bijzondere middag, nietwaar? 'Eerst betalen, dan pas gaan we lopen… Dat doen ze bij de hoeren toch ook!’ Zo begon mijn groepsrondleiding vanmiddag. De groep was ik zelf. Rondgeleid werd ik door een enorm enthousiaste oud-politieagent. 48 jaar geleden kwam hij als 17-jarig jochie vanuit Drenthe, om in Amsterdam politie te worden. Twinkelende oogjes beschreven de tijd dat hij aan de politieschool studeerde, maar deze smizeten helemaal wanneer hij het had over de tijd dat hij echt politie was. 'Dikke pret', zoals hij dat zegt. We startten bij het burgerweeshuis in de Amsterdamse Kalverstraat en via het Begijnhof en wat kerkjes liepen we richting de grachten. Allerlei bijzondere pandjes, scholen en gebouwen kregen een wat zang-achtige onderbouwing met veel jaartallen en leuke weetjes. Maar het werd pas echt interessant toen Joep vertelde over zijn eigen belevenissen in de oude binnenstad! (De Jordaan-tocht werd vergeten, want de oude binnenstad was Joop zijn hart en ziel geworden, na al die jaren) Zo redde hij een moeder en haar dochter (4) uit een brandend pand achter het red light district in 1953... Niet wetend dat hij in december 1983 diezelfde dochter, inmiddels 34, uit een brandend Casa Rosso zou halen... Weer in zijn armen, dit keer ademde ze niet... En hij moest het aan haar moeder gaan vertellen... Kippenvel. Mag ik twee thee en twee verse appelpunten van je?', vroeg Joep aan een vriendin van hem, eigenaresse van Praathuys 'in de ouwe hoer'.
De eigenaresse is vroeger zelf sekswerker geweest (zo noem je dat in 2015) en haar hele huys heeft ze ingericht als prostitutie-museum. Joep vertelde tussen de slokken thee door verhalen over de jaren na zijn vroege pensioen. Vol vrijwilligerswerk en reizen naar Suriname. En... Zijn dochter liet hem 'haar ouwe wiegie' nog niet weggooien, al is zij al 41. Spannend Joep! We liepen langs (nog meer) kerken, door (nog meer) smalle steegjes en langs (nog meer) grachtjes en na (nog) wat gezang over het monument op de dam, waren er meer dan 3 uren voorbij gevlogen! Het was 'dikke pret' Joep, dankjewel! Ik kan jullie dan ook allemaal aanraden je gewoon over je zinnen en eigendunk heen te zetten, en gewoon je eigen uithoudingsvermogen -en je hoeveelheid respect- echt te testen! (want dat heb je ook wel nodig hoor...) Hoppa! |
Larissa
|