Naar Japan! Hoera!!

Goedemorgen, 早上好！
Ik ga naar Japan!
Vanuit het vliegtuig richting Taipei AirPort typ ik dit berichtje.
Ik heb nu 3 korte keren kunnen slapen, ik denk iedere keer een uurtje of 2. De vliegreis naar Taipei duurt 12 uur, dus ik heb genoeg tijd voor andere dingen nu er nog 4 uurtjes te gaan voordat we landen. Daarna moet ik overstappen op het vliegtuig naar Japan om Narinder en de Kotatsu studenten te zien.
Voordat ik vertrok maakte ik een ambitieus lijstje van alles wat ik af wilde hebben voor vertrek en dat is aardig gelukt. Ik heb nu ook de drie illustraties gemaakt tijdens de vlucht dus dan is nu echt alles afgestreept.
Deze maand stond ik natuurlijk voor de klas, maar was het ook mei vakantie en had ik tijd om rustig tot mezelf te komen. De afgelopen maanden waren enerverend, maar alles lijkt nu even achter me. De rust heeft ervoor gezorgd dat ik nu vol enthousiasme ein-de-lijk weer (even) terug ga naar Azië! #soexciting
Het was een goede vakantie: Papa was jarig (en ik voor de helft, lees: 25,5) dus ik haalde taart en we aten het bij zijn loods.
Ik maakte de prijslijsten en nieuwe menu’s voor Koningsdag, we aten bij World of Food en ons favo Indonesische restaurant, hadden eindelijk tijd voor het bewerken van de foto’s uit de camera van vorig jaar mei , bezochten de Bazaar in Beverwijk, ik hing de gordijnen op op het Kotatsu kantoor, we hielden thuis een etentje, ik pakte eindelijk Just Dance weer op om in vorm te komen voor de bruiloft, Yarosa bleef logeren en we startten eindelijk aan het tweede en derde kinderboek.
We bezochten een voorstelling in het theater op het Leidseplein en verder nam ik elke dag de volgende afslag om weer een nieuwe plek te ontdekken.
Toen was het Koningsdag en wat een geluk! Het weer was fantastisch en de mensen blij. Geen woorden maar alleen maar goeie oude tijden herleven. Precies zoals dat voor Corona ook kon.
Ik kreeg even de schrik van m’n leven toen de LOI een mail stuurde dat mijn opleiding zou sluiten, maar gelukkig was het een verkeerde verwoording van updaten. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik opeens dagen lang hard heb zitten leren en meten, tekenen en stressen. M’n hoofd liep er nog net niet van over. Dat kon ook niet want ik moest natuurlijk ook plaats hebben voor het leren en voorbereiden voor de Chinese les 2 keer per week. #teveelhooi? #welheelleuk
Woensdag bracht ik Narin naar Schiphol en was ik alleen thuis, maar gelukkig was het fantastisch zonnig en heb ik het met familie leuk kunnen maken in het Amstelpark, bij opa thuis, op het water en gewoon gezellig op de bank.
Van het volgende berichtje kan je een oude vertrouwde Azië post verwachten. Ik word hier zo gelukkig van!
edit: ik stapte uit het vliegtuig en moest huilen. Ik ben zo blij om hier te zijn!