Op Jezus zijn schouders...

Hai! Xin Chao! 

Ik typ dit berichtje onderweg van Ho chi minh city naar Mui Ne. De bus waar we inzitten is, tegen onze verwachtingen in, een nachtbus. We liggen dus inplaats van zitten. Hahaha! 
Gister namen we de bus terug naar Ho chi minh vanuit Vung Tau. Ooh!! Hoe mooi ik Vung Tau vond. Het gaf ons beiden het idee dat we in een Braziliaanse stad waren in plaats van een Vietnamese. 

Net als in Rio de Janeiro was er een enorm Jezus beeld (tevens ook een kerk) dat over de zee en de stad heenkeek. Na 1000 treden waren we boven en konden we vanaf zijn schouder de hele stad zien. Zo indrukwekkend!! 

Ook bezochten we de vuurtoren van de stad, waarvandaan je ook de hele stad van bovenaf kon bekijken met op de achtergrond vogelgeluiden uit de speakers (???). Heel Aziatisch weer, haha. Later stapten we met z'n 3'en op de scooter (sorry, mama) om langs de zee op zoek te gaan naar een eettentje. 

Om bij te komen van het vele gewandel planden we een stranddagje in, die we natuurlijk afsloten met een grote kom PHO en Vietnamese koffie. 
Het eten hier in Vietnam is heerlijk en we hebben zelfs al een aantal keer helemaal in het Vietnamees ons eten weten te bestellen.
Hoe? Geen idee. 

Blijkbaar gaat het makkelijker als je al een idee hebt van een bepaalde Aziatische taal, in ons geval Chinees dus.

Wat we trouwens ook gebruikt hebben tijdens een bezoekje aan een dumpling-restaurant. 
De eigenaar was zo blij dat hij ons met absoluut 0 context een extra foto van hemzelf meestuurde bij het verzenden van de foto's die hij perse met ons samen wilde nemen, oh mijn god. Zo grappig! 

Ik blijf me verbazen over de positiviteit van de mensen hier en de simpele maar hardwerkende manier waarop ze leven. Ik kijk in ieder geval nu al uit naar de volgende plek in Vietnam, waar we over een uurtje aankomen.

Love it! Liefs!