PLOTTWIST

PLOT TWIST! 
Blijkbaar zit gevoel altijd goed.
Na een heerlijke zaterdag met de familie, inclusief uit eten gaan, komen we thuis en moet de moeder wat vertellen. 

Andy speelde ondertussen een videospelletje in z'n kamer toen de moeder (in het Chinees) zei: 'Omdat wij vriendinnen zijn kan ik het zelf zeggen, maar Andy wilt geen Engels leren, zoals je misschien wel merkt... Online blijft hij dan wel de klasjes volgen (3 niveau's lager dan dat hij 4 weken geleden had), maar we gaan stoppen met het project.'

Dit betekent dat ik na m'n bezoekje aan Beijing waarschijnlijk in een andere familie wordt geplaatst of er komt een andere oplossing. Wie weet, wie weet? Ik niet.

Bijzonder is het wel weer, maar ook dit komt wel weer goed. Gelukkig is het nog steeds even gezellig (en niet ongemakkelijk) als ik met de familie uitjes maak en we de regen trotseren. 
Dit weekend is de dochter vrij van school, zij zit namelijk in Shanghai op school en komt alleen in het weekend thuis. Dan maken we uitstapjes of gaan we samen lunchen. Sinds dat ze deze mini-vakantie heeft, heeft te vooral huiswerk gemaakt helaas. Maar dat is heel normaal hier, dat je thuis bent is al een soort vakantie.

Het regenseizoen is begonnen en het weer is tropisch. Heet en nat.
Schuilen doe ik in airco ruimtes waar ik koffie kan drinken of thuis, zoals iedereen hier. Op straat loopt bijna niemand... maar dat zorgt er wel weer voor dat we binnen spelletjes spelen, taarten bakken en muziek luisteren. Ook gezellig! 

Op dit moment sta ik met een paraplu, maar met natgeregende voetjes te wachten op Andy, die nu uit school komt. Hopelijk hebben we een gesprekje op weg naar huis en kan ik met een gerust hart en een beetje vriendschap woensdag naar Beijing vliegen.
Zo ongelofelijk veel zin in!! Joehoeeee!! 

Lekker he, om net zo veel vraagtekens als ik over de situatie te hebben.
​We gaan het zien, liefs!