Goedemorgen! Buon Giorno!
Nog maar 10 dagen voor de bruiloft, dus vandaag ga ik de laatste dingen uitzoeken en alvast in de tas doen. Het echte inpakken qua kleding doe ik dan rustig later nog.
Het weer houdt het namelijk spannend, al maanden geen regen in Zuid-Italië en vanaf aanstaande dinsdag zijn er opeens mini buien. Je verzint het niet.
Het verandert wel nog iedere dag en hoe het er nu naar uit ziet is het weer in ieder geval in het weekend het best van de hele week.
Hoop met ons mee op zo goed mogelijk weer en anders hebben we gelukkig een mooi Plan B. (Al zou Plan A het meest ultiem zijn)
Dat gezegd hebbende ging er natuurlijk een hoop aan vooraf. Ook weer de afgelopen maand. Natuurlijk stond ik voor de klas, want de afgelopen weken draaide ik ‘mijn eigen’ groep 5.
Na de herfstvakantie (en de bruiloft en Immersion) ga ik voor groep 8. Dus dat wordt hele andere koek met de Cito en de musical in het vooruitzicht.
De afgelopen maand was ondanks de drukte rondom werk en het feest ook voorzien van uitjes. We gingen uit eten om te vieren dat de eerste Kotatsu studenten een tijdje in Japan gaan wonen, we vierden de verjaardag van Eliana in Eindhoven, we bezochten de Pure markt, Yarosa was jarig dus groot feest, een etentje om vrienden elkaar te laten leren kennen voor de bruiloft, onze eigen boeken gaan deze week naar de drukker, we hadden een ontbijt in het Scheepvaartmuseum met oma Joke en vriendinnen, Yarosa bleef logeren, we hielden een silent disco op een salonboot voor Siroy zijn verjaardag en ik maakte voor het eerst ‘Hollandse pot’ (haha, hoe dan?).
Voor de bruiloft werden de laatste puntjes op de i gezet. De locatie werd voorzien van het draaiboek en de indelingen, het drukwerk konden we ophalen, alle leveranciers zijn op de hoogte van de verwachtingen, mijn Indiase sieraden kwamen eindelijk binnen, ik maakte een speurtocht voor de 30 aanwezige kinderen, de laatste wijzigingen voor gasten werden doorgevoerd, Diana maakte mijn proefkapsel, Anna-Maria wist mij last minute toch de slimme keuze te laten maken om voor ceremoniemeesters te gaan, we deden de laatste pas voor Narinder zijn pak en… ik haalde mijn trouwjurk op .
Ook Sorella slaagde last-minute voor haar jurk en waar het nog even spannend werd rondom de camper die zij gebruiken om de reis naar Zuid-Italië te maken, werd er ook heel gauw een goede en vervangende camper gevonden. Dus morgen kunnen ze al gaan rijden .
Dat betekent dat alles nu wel heel dichtbij komt. Ik ben zo benieuwd hoe het gaat worden en hoe iedereen zich voorbereid. Dinsdag vliegen we met bijna iedereen in een vliegtuig dus dan zal het feest al gaan beginnen. Zin in!
(Heel weinig foto’s deze keer want de andere foto’s van deze maand zouden teveel verklappen van de bruiloft )

Goedenavond! Buona sera!
Dit is alweer de laatste vrijdag avond van de zomervakantie. Het ging zo ontzettend snel en ik durf niet te zeggen of ik ook echt tot rust gekomen ben, maar het was goed. We zijn net terug uit Italië dus ik heb een hoop verhalen om te delen!
… Ik zie je denken: ‘Huh? Het is toch donderdag?’, en ja dat klopt… De tijd is me voorbij geschoten en inmiddels ben ik alweer alle dagen voor de klas en aan het werk…
Maar goed: Laten we bij het begin beginnen. De zomer begon natuurlijk erg nat en koud, maar de dagen dat de zon scheen probeerde ik er wat van te maken. Met Yarosa een dagje naar zaandam, Shoppen en ijsjes eten. De outfit van de pizza party in Italië maakte ik compleet (nog even wachten ) en ik ging gezellig lunchen met Cindy en uren lang kletsen.
De vakantie begon pas echt met het Disco feestje van Diana. Inclusief partytent, DJ, disco outfits en heel veel eten en drinken. Zo leuk!
Toch merkte ik dat het slechte weer en de hoeveelheid aan taken die ik mezelf gegeven had even z’n tol had geeist. Narinder redde me met een last minute uitje naar Gent, waar we twee nachtjes logeerden en de stad opnieuw verkenden. Het geluk was dat het droog en zonnig bleef en we allemaal goede restaurants hadden gevonden!
Direct voelde ik me alweer wat meer opgeladen en ik merkte dat ik daardoor opeens weer zin had in allerlei creatieve dingen uitwerken en ook weer in m’n flow raakte. Dus sprak ik af met Anna-Maria en maakte een begin aan weer wat nieuwe projecten. (Zo gaat dat dus).
Ook maakte ik grote stappen in het drukwerk voor de bruiloft en voor de projecten van Kotatsu TV.
We konden ook eindelijk de ringen ophalen en ze zijn mooier dan we ons hadden voorgesteld. Al die voorproefjes ga ik niet geven hoor, ik zal uitgebreid verslag geven na de bruiloft over alle details... als jullie dat leuk lijkt?
Hierna was het dan eindelijk tijd voor de reis naar Italië, waar we naast vakantie ook alle laatste meetings hadden voor de bruiloft. Ik zal het kort houden, dus hier even een opsomming: DJ , Fotograaf , Bloemist , Menu samenstellen , Nanny’s , Make up trial , Locatie plan , Draaiboek .
Maar vooral de dagen aan het zwembad, in de dorpjes, rondtoeren in de auto, het samen ontbijten, de heerlijke maaltijden en vooral het samenzijn met Narin en familie was m’n lievelings.
Bij terugkomst hadden we nog een paar dagen voordat de scholen weer begonnen. Ik kon eindelijk m’n bruidsjurk laten afspelden omdat hij binnen was gekomen na 8 maanden (niet normaal hè) en ik was ZO blij. Echt precies zoals ik had gehoopt, zo mooi!
Maar ook werd ik geheel onverwachts op een bootje gezet voor mijn eigen bachelorette party! Sorella organiseerde een boottocht, met mijn favoriete schipper Siroy. Inclusief High Bubble tea , Cupcakes ter referentie aan @Larissaloman aka ik op Instagram in 2012, daarna wandelden we naar de Blauwe Pan, waar we na wat drinken (het was zò warm), naar boven gingen voor creatieve workshops en we sloten de dag af met mijn favoriet: Hotpot!
Het was super gezellig en ik was zo blij met iedereen die erbij was en van alles had geregeld. Het leukste was het boek dat ik na afloop kreeg.
Hierin stonden allerlei mooie verhaaltjes, anekdotes en wensen van allemaal mensen die me lief zijn. Echt een hele goede afsluiter van de vakantie.
Toen ik vrijdag op school kwam en alles al heerlijk was klaargezet was gelijk de moed er om er een mooi jaar van de maken. Op naar het volgende en laatste verhaaltje voor de bruiloft en een mooi schooljaar!
(Ik plaatste net de foto’s en als eten en wandelen je tot rust zal brengen is het blijkend goed gelukt)

Japan verhaal!
Ik beloofde jullie het Japan verhaal nog, omdat door alle toffe dingen het verhaaltje van de maand al zo lang werd.
Natuurlijk hebben jullie ook nog foto’s van het wettelijk huwelijk tegoed, maar nu als eerst het Japan verhaal.
Zoals ik vertelde… kwam ik na de lange reis aan en hoorde ik opeens: ‘Leuk hè, Japan?!’ …
Narinder kwam hij me onverwachts ophalen (zie de eerste video maar!)
Samen gingen we op weg naar het hotel om de tassen achter te laten en daarna gelijk op pad om sushi te eten bij een konbini (kleine supermarkt) en een baas van hem te ontmoeten. Die middag bezochten we de kit fabriek, waar Narin ooit stage liep…
We stapten in de auto van de baas en ik dook gelijk in een ‘local experience’. Schoenen uit, helm op en op onderzoek door de fabriek. Die avond aten we Kushikatsu, dat is zo ongeveer alles wat je kan bedenken gefrituurd en op een stokje.
Asperge, een blokje kaas, stukje vlees, een garnaal. En dat allemaal in een chique restaurantje met een persoonlijke bediende.
Die avond was ik helemaal uitgeput, maar Narinder wilde nog graag naar de ‘Donkey’. De Don Quichot is een winkel die serieus van alles verkoopt dat je kunt bedenken en daarover dan heel veel reclame maakt in de winkel zelf. Ik raak niet snel geprikkeld, maar dit maakte mij zelfs overprikkeld, bovenop die moeheid.
De volgende dag gingen we op pad met de groep, we namen iedereen mee naar Kyoto, waar we verschillende tempels, het bamboebos en natuurlijk de Fushimi Inari Shrine, de (lijkt wel) eindeloze oranje houten poorten route, waar je doorheen kan wandelen.
Natuurlijk klommen we tot de top en zaten we aan het einde van de dag over de 30.000 stappen. Na een ontbijt en lunch van de Konbini eindigde ook dag 2 met Kushikatsu, alles gefrituurd op een stokje.
Zo zie je maar, je doet zoveel op zo’n dag dat al je eet plannen er bij in lijken te schieten.
Dag 3 ging ik zelf op pad, nadat ik met Narin bij een lokaal eet tentje gyu don (rijst met biefstuk) voor ontbijt gegeten had. Ik had zoveel zin om nu mèt energie door die Donkey te wandelen, dat ik ieder gangpad tot me heb genomen toen ik er eenmaal was. Wel meer dan drie uur heb ik er besteed voordat ik doorliep naar de binnenstad om daar te gaan shoppen. Geluk want ik paste alle Japanse kleding en was in m’n eentje. Genoeg tijd en keuze dus om lekker rustig te genieten van alles wat ik tegen kwam.
Ook aten we bij Narinder z’n oude gastgezin. Echt een te leuke ervaring en het allergrappigst: ik kon gewoon de gesprekken volgen! Dan zijn die wekelijkse live lessen en al die etentjes met Japanse vrienden in m’n woonkamer toch niet voor niets geweest.
De dag daarna bezochten we Nara, alleen was het weer niet veel anders dan wat wij hier vandaag beleefden: regen, regen en nog eens regen. Gelukkig hadden we elkaar allemaal en hebben we er een toffe dag van gemaakt. We aten ramen en liepen tussen de herten door in Nara park. Oké, soms was het rennen want die herten zijn niet gek. Als jij iets hebt en zij willen het… dan komen ze voor je!
Natuurlijk zagen we grote tempels en Boeddha beelden, de een nog mooier dan de ander, maar door het weer was het op een gegeven moment wel mooi geweest en kleedden we ons om zodat we in de avond van Osaka stad konden genieten met z’n tweetjes.
Narin liet zien waar hij altijd ging eten en wat hij deed toen hij daar nog woonde en samen met een groepje vrienden (van daar ook) aten we die avond Sukiyaki. Dat is een soort hotpot met verschillende soorten vlees en groenten die je klaarmaakt in een soepje en daarna door een rauw ei en soya- en sesamsausjes haalt. Serieus…
Echt. Niet. Normaal. Zó lekker!
De ochtend daarop gingen we samen op reis door Osaka, want opnieuw had de groep een vrije dag. We bezochten héél veel manga winkels, zagen ontelbare drinkmachines en overal waren de toiletten super schoon. Japan is echt gemaakt op de convenience van de mens.
Overal kan je gratis gebruik maken van toiletten met vogelgeluiden, brilverwarming en bidet in 10 verschillende opties, als je dorst heb loop je maximaal 20 meter om een automaat te vinden voor wat drinken en anders vind je op de hoek van de straat wel een konbini die alles heeft wat je nodig hebt, plus versere sushi dan hier in een chique restaurant.
Daar je zo makkelijk bent voorzien van je eerste levensbehoeften hoef je je als toerist alleen maar druk te maken om leuke dingen te doen!
Dus opnieuw zochten we maar een restaurantje. Dit keer een BBQ restaurant om de welbekende, op je tong wegsmeltende, wagyu te eten. Jammie!
We sloten af met een traditionele purikura (zo een hele schattige foto in een fotohokje van een gamehal) en met een drankje met iedereen in bar Yolo, wat inmiddels een beetje de hotspot van de reis was geworden voor velen.
Toen we weer wakker werden en we onze dagelijkse Family Mart ijs koffie gedronken hadden, was het weer tijd voor een nieuwe dag! Deze dag vertrokken de studenten weer naar de AirPort dus we moesten uitchecken en alle koffers naar een opslagplaats brengen.
Zo kon iedereen nog even de laatste uurtjes in Osaka besteden zonder koffer, wij gingen voor sushi bij een prachtig restaurantje. Zo eentje uit de films, van hout met allemaal chefs.
Narinder maakte met iedere Japanner een gesprekje en de oudere man die naast ons aan de bar zat werd zo al haast een vriend.
Toen iedereen op de AirPort was ingecheckt en later naar de gate kon, gingen Narinder en ik terug naar de stad. We aten okonomiyaki, een soort pannenkoek met sla en veel sausjes die ze aan je tafel komen klaarmaken op een bakplaat.
We moesten goed eten want die nacht sliepen we in de nachtbus. Onze eigen vakantie was begonnen!
De nachtbus was veel comfortabeler dan we hadden gehoopt en na best een goed nachtje kwamen we aan in 上高地, Kamikōchi. Een totaal andere wereld. Het was er zeker 15 graden kouder dan in Osaka, maar ook was het een berggebied met sneeuwtoppen en hikepaden. (Besef even dat ik altijd glitterjurkjes, maar vooral hakken aan heb - en dus ook mee heb. Oeps!)
Uiteindelijk kwam het goed doordat Maho, een vriendin van Narinder, van wie haar ouders de eigenaar zijn van de Ryokan waar we verbleven, veel warme kleding had in mijn maat. Dus ondanks de hakken ben ik niets tekort gekomen.
In de Ryokan was alles traditioneel Japans, zoals je kunt verwachten. We sliepen in een kamer met bamboe matten op de grond (Tatami), en de waskamers deel je met andere vrouwen. (Mannen met mannen). Je kunt jezelf daar dan eerst helemaal reinigen op een krukje en daarna stap je in een heerlijk heet bad van vers bergwater, terwijl je de aapjes onderaan de besneeuwde bergen door de bomen ziet slingeren.
Voor iedere maaltijd na het hiken werden we in de Japanse Yukata’s (kleding) verwacht en opnieuw verrast met allerlei gangen aan lekkernijen en overheerlijke vis, vlees en soepen, naast de rijst.
Na deze fantastische experience was het alweer tijd voor de laatste stop: Tokyo. We hadden er precies 1,5e dag voor.
We startten met een Indiase maaltijd, want Narinder had me al de hele vakantie lekker gemaakt dat Indiaas eten in Japan echt fantastisch was. En het heeft niet teleur gesteld! Een naan zo groot als m’n bovenbeen en heerlijke curry’s. We hadden dus weer genoeg energie om de stad te verkennen.
We hadden een super fijn hotel, bezochten een school, aten nog meer sushi en gingen met vrienden wat drinken. Een heerlijke afsluiter van de vakantie voordat we samen terug vlogen naar Amsterdam!
Moe maar voldaan en wat ben ik blij dat ik weer even Azië heb kunnen voelen en proeven. De volgende vakantie wordt Italië in augustus, waar we alles voor de bruiloft kunnen afronden en de puntjes op de i kunnen zetten voor oktober.
Over het wettelijk huwelijk aankomende week meer…

Wat later dan normaal, maar met grootse verhalen!
Het was afgelopen weekend weer tijd voor Immersion en wat was het fantastisch. Maar daarnaast zijn we afgelopen dinsdag voor de wet getrouwd .
We keken ernaar uit als een simpele handtekening dag… en zien onze bruiloft in oktober als de trouwdatum, het ringenmoment en ónze dag. Maar heel eerlijk? Het werd/ voelde al als een soort mini bruiloft.
We waren natuurlijk met een klein groepje en niet iedereen was erbij, maar ik was zo gelukkig.
Na het tekenen op het stadhuis in Amsterdam Noord gingen we met elkaar lunchen bij PLLEK, de plek waar we elkaar de eerste kus gaven 4+ jaar geleden.
Door het heerlijke weer konden we ook nog foto’s maken op het strandje als afsluiter, maar die houden jullie nog te goed.
Dank allemaal voor het aanwezig zijn op deze al heel bijzondere dag. (met heel veel dank voor de foto’s aan Brenda Bonte van Zielsfotografie by Brenda )
Van mama en papa kregen we een nachtje cadeau, en niet zomaar een: we sliepen in Crane hotel Faralda, de hoge hijskraan aan het IJ, naast PLLEK. Zo bijzonder! En wat een uitzicht
De foto’s zullen verder voor zichzelf spreken, want oooh…
Maar natuurlijk was dit alles direct na Immersion 500. Woensdag werd al de laatste hand gelegd aan de voorbereidingen en donderdag huurden we de bus om alle spullen in de laden. Vrijdag de laatste merchandise in de bus en hoppa! Door naar Someren.
Vrijdagavond was het tijd voor de grote opening en het voorstellen van alle Immersion Staff leden. Een mega groep die echt door teamwork een fantastisch weekend voor onszelf en de studenten heeft weten meer te zetten.
Het eten was elke dag fantastisch, de dumplings , de takoyaki , de BBQ, teriyaki en wat al niet meer. Echt serieus om je vingers bij af te likken.
De lessen waren goed en zagen er mooi uit. De workshops uitdagend, gezellig en uitgebreid en het weer zat elke dag mee. Soms was het zo warm buiten dat we maar geluk hadden met de koele kelder klaslokalen en de karaoke cave.
Ook hielden we een Pre-Wedding Party x Dragon boat festival. Natuurlijk voor de gezelligheid, maar ook om de vrienden die naar Italië komen voor de bruiloft alvast kennis te laten maken en eventueel samen zaken voor de reis te boeken.
Ik zorgde voor 100 dumplings en zongzi, van Maggie en de anderen namen ook van alles mee.
Daarnaast had ik het henna feest van een basisschool vriendin, twee workshops voor Puur* Events, een bedrijfsuitje, een viering van 150 jaar Hindoestanen naar Suriname, een baby shower… en last but not least: ik ging naar Japan!
…Oké, ben je er nog? Hier komt de intro…(ik heb gewoon heel veel meegemaakt in korte tijd, haha sorry!)
Woensdag bracht ik Narinder naar Schiphol onderweg naar m’n werk, dus had ik zelf nog een paar dagen om alles netjes te maken en in te pakken voordat ik zelf maandag zou vliegen.
Sorella logeerde in ons huis, dus dat was geregeld en ze kon me ook gelijk brengen (de topper).
Na een reis van 20 uur kwam ik in Japan aan, zoals je vorige maand las, sprongen de tranen in m’n ogen toen ik een overstap in Taiwan maakte. Het horen van de Chinese taal en de specifieke geur brachten zoveel goede herinneringen naar boven. Echt zó zó leuk.
In Japan aangekomen was ik zo moe, maar mega excited. Ik haalde m’n koffer en Narin appte dat ik naar een ATM kon gaan die gelijk na de ingang te vinden was en wat instructies over het krijgen van een metro kaart.
Maar wat denk je? …
Ik hoor opeens: ‘Leuk hè, Japan?!’ … kwam hij me ophalen
Dus we gingen samen op weg naar het hotel om de tassen achter te laten, en gingen gelijk op pad om sushi te eten en een baas van hem te ontmoeten. Die middag bezochten we de kit fabriek, waar Narin ooit stage liep… maar ik denk dat ik het Japan verhaal voor aankomende week laat… dus stay tuned (paar foto’s van Japan en het bruids feestje voor de preview )

Goedemorgen, live vanuit bed...
Want het is vakantie! Eindelijk even geen wekker om 5:30 en gewoon wakker worden wanneer je lichaam dat aangeeft. (Is nog steeds vroeg natuurlijk, maar dat is dan m’n biologische klok )
In het laatste verhaal hadden we net het wettelijk huwelijk en Immersion 500 achter de rug. Maar nu zijn ook de laatste school weken een feit geweest en is het tijd om even helemaal tot rust te komen.
In die laatste school weken hebben we opnieuw weer veel meegemaakt, zo hadden we de uitvaart van Sorella haar canta, gingen we op bezoek in het ziekenhuis, gingen we meerdere keren uit eten, hadden we een diner in Utrecht met de Immersion Staff leden en wat studenten, De verjaardag-plottwist-wedding party van Corrina en Stephan…
Zal ik nog even doorgaan? We hadden ook: de hit release van Timo z’n nieuwe single Señorita, een Michelin diner met Maria Allard, een grote update op de boekenreeks van Kotatsu TV, een high tea met de klassen, een avondje Leiden, een dagje Eindhoven met oma Joke (waar we ook oorgaatjes lieten schieten), de première van de Barbie Film met Angel, het trouwboek dat binnenkwam…
Nog even… Afscheid van de Poolster waar ik twee jaar als kleuterjuf werkte, de grote schoonmaak thuis, een voorstelling van Vis à Vis met Marlieke en Pascal, een logeer feestje met Yarosa, de verjaardag van Jaxx, een buurtfeest van een buurt waar we niet wonen, een lekke band met een reddingsteam en tot slot een call met de locatie van de bruiloft in Italië.
Oké adempauze
Wat een hoop. Maar veelal hele leuke dingen en mooie afsluitingen en openingen voor nieuwe kansen. Volgend schooljaar heb ik alweer een 5-daagde werkweek ingepland, dus dat is mooi rond. Nu kan ik dus volop focussen op tot rust komen en plannen voor de bruiloft die al over 86 dagen is. (Klinkt lang, maar hoe het was vertel ik al in 3 verhaaltjes vanaf nu!)
Inmiddels is de checklist steeds meer af en heb ik een draaiboek klaarstaan van ruim 60 pagina’s. We zijn druk bezig met de Dj en daarnaast is alles zo goed als rond. Vandaag is het tijd voor het pak en de schoenen van Narinder Doerga, mijn jurk is binnen en mag ik 31 augustus passen.
17 augustus gaan we naar Italië voor het samenstellen van het bruids menu, het kiezen van de taart en de cocktails, de proef make up, het ontmoeten van de fotograaf, videograaf, nanny’s, bloemist, zangers en dj, en natuurlijk voor vakantie.
Ik kijk zo uit naar wat er allemaal gaat komen dat ik stiekem alvast aan het plannen ben voor feestjes erna (zoveel jaar getrouwd, verjaardag A, verjaardag B…), ik heb gewoon echt iets nodig om naar uit te kijken .
Voor nu ga ik de weken die naar het daadwerkelijk op vakantie gaan toe leiden, gewoon rustig aan doen. Afspreken, nagels, massage, water drinken, just dance, verzorgen, wat werk, plannen, huis opruimen, dinertjes plannen. Even helemaal terug naar de zen. Na heel wat lijstjes af te werken is dat nu even een goed plan. We beleven het wel

Goedemorgen, 早上好！
Ik ga naar Japan!
Vanuit het vliegtuig richting Taipei AirPort typ ik dit berichtje.
Ik heb nu 3 korte keren kunnen slapen, ik denk iedere keer een uurtje of 2. De vliegreis naar Taipei duurt 12 uur, dus ik heb genoeg tijd voor andere dingen nu er nog 4 uurtjes te gaan voordat we landen. Daarna moet ik overstappen op het vliegtuig naar Japan om Narinder en de Kotatsu studenten te zien.
Voordat ik vertrok maakte ik een ambitieus lijstje van alles wat ik af wilde hebben voor vertrek en dat is aardig gelukt. Ik heb nu ook de drie illustraties gemaakt tijdens de vlucht dus dan is nu echt alles afgestreept.
Deze maand stond ik natuurlijk voor de klas, maar was het ook mei vakantie en had ik tijd om rustig tot mezelf te komen. De afgelopen maanden waren enerverend, maar alles lijkt nu even achter me. De rust heeft ervoor gezorgd dat ik nu vol enthousiasme ein-de-lijk weer (even) terug ga naar Azië! #soexciting
Het was een goede vakantie: Papa was jarig (en ik voor de helft, lees: 25,5) dus ik haalde taart en we aten het bij zijn loods.
Ik maakte de prijslijsten en nieuwe menu’s voor Koningsdag, we aten bij World of Food en ons favo Indonesische restaurant, hadden eindelijk tijd voor het bewerken van de foto’s uit de camera van vorig jaar mei , bezochten de Bazaar in Beverwijk, ik hing de gordijnen op op het Kotatsu kantoor, we hielden thuis een etentje, ik pakte eindelijk Just Dance weer op om in vorm te komen voor de bruiloft, Yarosa bleef logeren en we startten eindelijk aan het tweede en derde kinderboek.
We bezochten een voorstelling in het theater op het Leidseplein en verder nam ik elke dag de volgende afslag om weer een nieuwe plek te ontdekken.
Toen was het Koningsdag en wat een geluk! Het weer was fantastisch en de mensen blij. Geen woorden maar alleen maar goeie oude tijden herleven. Precies zoals dat voor Corona ook kon.
Ik kreeg even de schrik van m’n leven toen de LOI een mail stuurde dat mijn opleiding zou sluiten, maar gelukkig was het een verkeerde verwoording van updaten. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik opeens dagen lang hard heb zitten leren en meten, tekenen en stressen. M’n hoofd liep er nog net niet van over. Dat kon ook niet want ik moest natuurlijk ook plaats hebben voor het leren en voorbereiden voor de Chinese les 2 keer per week. #teveelhooi? #welheelleuk
Woensdag bracht ik Narin naar Schiphol en was ik alleen thuis, maar gelukkig was het fantastisch zonnig en heb ik het met familie leuk kunnen maken in het Amstelpark, bij opa thuis, op het water en gewoon gezellig op de bank.
Van het volgende berichtje kan je een oude vertrouwde Azië post verwachten. Ik word hier zo gelukkig van!
edit: ik stapte uit het vliegtuig en moest huilen. Ik ben zo blij om hier te zijn!

Goedenavond, 晚上好!
Op de grond naast m’n bed, zodat de korte oplader zijn werk kan doen, schrijf ik dit berichtje.
Een maand waarin ik voel dat de bloei gaat komen.
De zon schijnt weer vaker, de bloesembomen namen het letterlijk en mijn creativiteit laat weer steeds vaker van zich zien. Dat is precies wat ik miste, lange winters zijn niets voor mij omdat ik er zelf soms eentje lijk te worden en dat is wel het laatste wat ik wil. Natuurlijk doet de kerstboom goed, maar ik kan je vertellen: al houd je de kerstboom tot de krokusvakantie (door tijdsnood om hem op te ruimen in de kleine berging) het weer en het donker lijkt het op momenten toch een beetje te winnen. Ondanks dat het een spannende wedstrijd blijft.
Nu dat ik weer wakker wordt van fluitende vogels en het licht is wanneer ik naar m’n werk ga, merk ik dat mijn ‘fit for wedding’ ook weer op een laag vuurtje komt te staan. - Dat vuurtje was namelijk gedoofd… en ik hoop dat dat vuurtje op die manier weer groeit en ik het plezier er zó in terug vind, dat ik helemaal happy in m’n jurk sta in oktober.
Het vorige verhaal stopte net voordat we aanschoven bij Salon V, de experience die Anna-Maria Giannattasio opzette met een vegan chef en het Flower Art Museum. Een feestje om mensen te ontmoeten, kunstzinnig bezig te zijn en lekker natuurlijk te eten.
In de klas was het tijd om het thema ‘oorlog’ (in ieder geval voor het creatieve gedeelte) achter ons te laten en daarom besloot ik met de kinderen velden vol tulpen te schilderen. Wel hadden we een hele toffe verhalenverteller op bezoek en brachten we een bezoekje aan Discussiëren Kun Je Leren.
Ook nam ik een aantal aanvragen voor LarissaTekent aan. Al merk ik dat het me meer tijd kost om iets te maken, omdat de dagelijkse flow er niet is, ben ik na het afmaken van een illustratie wel helemaal opgeladen - net als m’n mobiel zo - en dan is het drukwerk wat ermee gemaakt wordt echt een kers op de taart en #megaexciting.
Voor Puur* Events gaf ik eindelijk weer een creatieve workshop ‘Dikke dames schilderen’ en het schilderij van Onze Stamboom - versie Narinder werd ingelijst en opgehangen.
De menukaart van Cafe Blauwe Pan gaf ik een update en ik maakte een start aan een logo voor het 20 (!) jarig bestaan. Hier loop ik alleen een beetje op vast nog, maar wellicht dat het opeens in me op plopt. *plop*
Naast dit alles 5 dagen voor de klas en 2 dagen Chinese les volgen, viel me een tijdje zwaarder, maar ik merk dat ik me beter begin te voelen. Ook de LOI contactdag voor mijn opleiding Binnenhuisarchitectuur was heel inspirerend. Nieuwe mensen en spannende stappen zetten, helpen mij echt om motivatie te blijven hebben.
Zoals ik al aangaf ben ik heel beïnvloedbaar door het seizoen, maar hoe kan je ook anders. Al die roze sakura bloemen maken je toch ook blij? We beleefden en in ieder geval een hele leuke dag mee tijdens het Kersenbloesemfeest, hier in Almere. Ook hadden we een heerlijke familiedag en een paasweekend in de tuin, onder de zon.
Natuurlijk bleef ook Yarosa logeren en hadden we meerdere etentjes, zoals gisteren een heerlijk diner bij Marije en Franck en een bruiloft. #nomnom en gezelligheid.
Als ik het volgende verhaaltje schrijf ben ik waarschijnlijk onderweg naar Osaka, Japan. Samen met studenten van Kotatsu TV en een hele toffe planning. De laatste Azië reis was 4 jaar geleden en Ik. Kan. Niet. Wachten!
Maar tot die tijd wil ik nog 8 Chinees lessen volgen, 2 Chinees presentaties geven, minimaal 2 van de nog 6 opdrachten voor mijn LOI studie inleveren en 9 dagen voor de klas staan.
Er staan tot nu toe nog 3 grote illustraties, 1 creatieve workshop, Koningsdag en wat projectjes in huis (zodat we eens ECHT klaar zijn) te wachten en dan is het zover.
Geniet (ondanks de regen) van de zon!

Goedemorgen! 早上好！
Vanuit bed een verlaat bericht. Er stond er eentje klaar, maar helaas is die verloren gegaan, geen idee hoe. Hierbij dus een nieuwe.
Deze maand stond in het teken van vernieuwing, afsluiting en nieuwe start. Althans zo voelde het soms. Niet iedere dag en ieder gesprek was even leuk. Niet altijd werd er goed geluisterd en niet altijd was de uitkomst eerlijk, maar het is zoals het is. Soms zijn moeilijke momenten nodig om er beter uit te komen. M’n huid liet het ook merken, maar inmiddels gaat het goed en is m’n huid dus ook weer rustig.
Er zijn wel een hele hoop goede stappen gezet deze maand. Zo maakte ik eindelijk de keuze over de bruidskinder-outfits, de bloemen en bruidsschoenen.
Ook maakte Narinder de keuze voor zijn pak. De look staat vast, dus nu kan de maak binnenkort beginnen.
De bruidskinderen ontvingen hun brieven met ‘de vraag’, de huwelijks uitnodigingen gingen de deur uit, de Stamboom van Narin werd professioneel ingelijst en eindelijk maakte ik tijd voor het illustreren van een nieuw Koreaans lesboek en het shirt voor de Japan reis die eraan komt in mei.
Ook vonden we een locatie voor een tof project dat in de zomer gaat plaatsvinden en boekten we alle tickets en de meeste hotels voor Italië in de zomervakantie en oktober voor de bruiloft.
Narinder ging op boystrip met m’n vader en vrienden om te skiën en dus bleef Yarosa logeren. Op onze beurt maakten we er een meidenweekend van. We schilderden in het Cobra museum en keken een fantastische film op Netflix (megatip!): ‘Over The Moon’.
Een andere hele mooie stap is dat ik weer ben begonnen met Chinese les krijgen via het Confusius institute. Zo heb ik 2 dagen in de week les: conversatie en vocabulaire/ lezen en schrijven.
Mijn HSK 5 deed ik al in 2017, maar dat is verbazingwekkend genoeg al 6 jaar geleden. Wow!
Doordat ik alleen maar de basis overdraag in mn lesjes en geen mensen heb om te taal mee te spreken of kans om naar China te reizen momenteel, merk ik dat er superveel verloren is gegaan.
Vooral de laatst aangeleerde ‘minder bruikbare’ werkwoorden en grammatica lijken weg. De lessen en de 老师们 (leerkrachten) helpen ontzettend. Grote plus is dat ik in een internationale klas zit en het lijkt een beetje op een EF-experience in Amsterdam.
Super blij dat ik hieraan ben begonnen!
Ook is binnenkort eindelijk de lesdag voor m’n LOI opleiding tot interieurarchitect, dus dan kan ik die binnenkort ook afronden. Exciting!
Daarnaast best wel wat etentjes en heel veel bijkomen en opladen, vooral in de vakantie ben ik bewust aan het luisteren geweest naar m’n lichaam.
Aanbod naar de Efteling afgeslagen en gekozen voor thuis. Daardoor veel taakjes kunnen afronden en het overdenken op een laag vuurtje kunnen zetten. Ik zeg al met al een maand die uiteindelijk goed is geweest.

Goedemorgen! 早上好
Soms moet je even doorbijten om er sterker uit te komen. De afgelopen weken lieten dit duidelijk zien. Als ik een lijstje zou maken van negatieve en positieve dingen dan zou het positieve lijstje aanzienlijk langer zijn. Alleen soms is het gewoon lastig om dat even in te zien.
Toch wil ik de positieve dingen graag bekijken en daaruit de energie halen die ik nodig heb om nog meer leuke dingen te doen. Te houden van het leven en de mensen die erin zitten. Natuurlijk heb ik dan ook Narinder om bij in slaap te vallen en mijn verhaal kwijt te kunnen als dat eens nodig is. En andersom.
Afgelopen weekend bleef Yarosa slapen, nou dat is altijd Good Vibes. Een slaapfeestje met Disney film, Indiaas eten bij oma Joke en opa Floris, ontbijten met ei en zelf de champignon snijden, canta tour, wraps en natuurlijk bubble tea.
Ook was het de maand waarin de huwelijksuitnodigingen binnenkwamen. Alle adressen schreef ik al en de enveloppen werden gesloten met een prachtige sluitzegel. Ergens deze week gaan ze op de post en dan is er geen weg meer terug.
Ook kwamen er al andere gave dingen binnen voor bij het feest en ontwierp ik al verschillende borden etc. Nu nog even kijken wat het handigst is qua vervoer en aankleding naar en op de locatie, want dat is iets wat een uitdaging is als je trouwt in het buitenland natuurlijk.
Wat wel al rond is is de muziek en ook foto- en videografen hebben we vandaag al gecontacteerd. Dit zal dus ook deze maand afgerond kunnen worden. Dan zitten de ‘grote zaken’ er bijna op.
We gaan pakken passen ergens volgende week en mogen 20 februari in ondertrouw gaan in Amsterdam. (Want dat wil ik erg graag, in plaats van Almere)
Ook was er deze maand genoeg om te vieren. Met Jantien De Graaf Bierbrauwer ging ik lunchen in Zuid-Oost. Het etentje dat we beloofden te geven van ons prijzengeld voor beste Halloween-outfit (voor de oplettende en vaste lezers) in 2021 werd eindelijk verzilverd aan een heerlijk Indisch diner.
Met Cindy gingen we op instrammable uitje naar een heerlijk Korea-inspired broodje, waarvoor we best lang in de rij moesten staan. Haha!
Maar natuurlijk was het hoogtepunt de Chinees Nieuwjaar viering thuis met vrienden. Inclusief alle typerende gerechten voor het feest: een hele vis, van kop tot staart, rijst, groenten, loempia’s en natuurlijk 100 verse dumplings
Daarnaast stond ik elke dag voor de klas en kreeg ik een mailtje van Eline om elkaar te ontmoeten en China-verhalen uit te wisselen. Nu heeft zij mij kunnen connected met 2 van haar Chinese docenten en ga ik meer aandacht stoppen in de Chinese taal. Ik merk namelijk dat door het weinige gebruik (vooral veel basis aanleren en spreken) hier in Nederland heel veel uit m’n hoofd lijkt te zijn.
Dus dit lijkt me een hele fijne, maar ook goede stap die precies op tijd op m’n pad lijkt te zijn gekomen. Hier ga ik dus nog even op voortborduren, maar in ieder geval startend met het afnemen van een lessenpakket en dus veel conversatie!
Prioriteiten zetten en ja, de kerstboom staat nog. Het zorgt voor licht in de dagen en ik zal hem in de krokusvakantie voor iets lente-achtigs inruilen. Beloofd!

Happy new year!
Vandaag 7 jaar geleden kwam ik voor de eerste keer in Beijing aan om er te wonen en vandaag, 7 jaar later, sturen we de bevestigingsmail naar de trouwlocatie in Zuid-Italië. Want: missie geslaagd!
Zodra de aanbetaling voldaan is gaan we de site eruit sturen en als we van alle gasten hebben gehoord of ze aanwezig kunnen zijn gaan de daadwerkelijke trouwkaarten de deur uit.
Ook wordt deze week de laatste hand gelegd aan de stamboom van Narinder Doerga, omdat we toch nog een oude foto vonden van zijn overgrootvader. Dit betekent dat we een ‘fictieve’ voorouder (adhv familie en kleding uit streek en tijd) kunnen vervangen voor de daadwerkelijke persoon.
Ook voegt Questione DiSegno - Alberto Buscicchio deze week dan mijn zusjes en broertje toe aan een versie van Onze Stamboom, omdat dit most requested is. Dus een verlaat kerstcadeau, (gelukkig zit Siroy niet veel op Facebook) met extra grote waarde.
Over kerstmis gesproken: nèt voor de kerst schreef ik mijn laatste berichtje en daarna gebeurde er heel veel, in korte tijd. #Exciting
Over de trouwjurk: zoals ik in m’n vorige post vertelde was ik verliefd op de eerste jurk die ik aantrok. Alles kwam overeen met wat ik in grote lijnen in mijn hoofd had, maar toch was het het niet helemaal. Ik besloot een hoop jurken te passen die dezelfde vinkjes groen kleurden:
Allemaal even mooi, maar niet de wauw zoals je in video’s ziet? Hoe kan dat?
Ik besloot die eerste jurk ook te passen in een andere winkel, misschien was het de pasmaat die hem niet mooi liet zitten? Het licht in de winkel?
Geen idee. Hij hoorde toch niet bij mij, dus paste ik nog wat andere jurken, maar keer op keer nee.
Teruglopend naar mijn auto liep ik langs nog een trouwwinkel. De etalage zag er fantastisch uit en de naam kende ik van een reclame hier op Facebook. De deur was open dus ik liep naar binnen.
De woensdag erop kon ik passen, maar woensdag is een onhandige dag voor anderen en dus ging ik alleen. Maar ik voelde dat dit het zou worden, hier zou ik hem vinden: mijn jurk!
Sorella kon toch nog aanschuiven en bij het passen van de laatste 2 jurken was ze erbij. Omdat de winkel leeg was kon ik mezelf in ieder licht bekijken en toen wist ik het. Deze wil ik proberen met een sluier en sieraden. BAM!
Wat denk je? De radio begint te spelen: ‘hallelujaaah, halleluja-ah-ah-ah-jaaaa’. Dit is het. Mijn jurk, met tranen in m’n ogen zei ik ‘Yes!’, to the dress.
Sorella was het eens.
Dus afgevinkt: verloving en ring check, bruidsjurk check en nu dus ook locatie check. #goedopweg!
Met kerstmis waren we zoals altijd op de verjaardag van Alexander, bij Anna-Maria thuis. Thema was middeleeuwen en dus was iedereen in z’n beste outfit op komen dagen voor stoelendans en Chinees eten.
Eerste kerstdag aten we ‘s middags bij Narinder z’n ouders en sloten we ‘s avonds bij familie aan om tot in de vroege uurtjes te kletsen over de liefde en familie. Maar natuurlijk ook over hoe alles vroeger ging en wat er nu dan allemaal zo anders is.
Tweede kerstdag was het tijd voor de gourmet bij oma Joke thuis, waar weer iedereen van de partij was. Groot en klein. Proppen in de woonkamer en in je buik, precies zoals je je kerst voorstelt, toch? #maarzogezellig
Hierna werkten we aan de Chinees cursus van Baozi TV en aan het secret project voor Kotatsu TV. Wat echt nog geweldiger is dan je denkt.
Ook aten we bij vrienden in Wageningen en bleven (en blijven we nog even) genieten van de kerstboom thuis. Twee weken nog, toe?
Toen was het tijd voor vuurwerk en een proost! Happy new year! 2023 is begonnen, ons huwelijksjaar.
Om direct goed van start te gaan zijn we na die ‘proost’ direct vertrokken naar Schiphol om diezelfde nacht nog naar Italië te vliegen.
Na het bezoeken van een heel aantal locaties en het eten van een hoop pizza’s en pasta, maar ook vis en vlees, hebben we het gevonden. Onze droomplek... en zo ben ik weer terug waar ik dit verhaal mee begon.
Nog even de laatste hand aan de site en het regelen kan beginnen!